inutanr uanM > j;AuAr*umiw powrOcthi do Niemiec. W 1005 r, w wyprawę niemieckiej, po strome cesarza wył łupili tsk'/e t"foi i pi>-gMtsey l mycy (Wid ccii Uderzenie tmliki jednak >v próżnię Najeźdźcy dotarli wprawdzie aż pod Pomiń, lecz etty c/» byli nękani przez polskie [wlja/dy Stopień wyęzetptmia wopi nie-uncckicłi mudnl być ogromny. skoro llcmyi; II. bęiljc w simym senat wrogiego pnńuwn. zgodził w tu nMtCKysiny nvcjm Chrobry oddal wprawdzio Lużyoc i Milsko. otrzymał 10ln.1V Skurację i Moraw y (których i lak nic był w tianic lllntymućl Niemcom mc wilki uę mr/sacie Polsce zwierzchnictwa. 2adłtn a: łlron noc /reuli/o-wab swwclt celów i było jasne. Je wojru wkn&ę ro/gur/c* na nowo
Kolejna ftuu wojny rozpoczęła się w 1007 r. i hyb świadectwem Wunszlu wojennego U>'k--sbw-i I Chrobrego Tym ra/cm lo Polska mt>-b HWłUywę. a jej wojska dokonywały śmiałych naia/dów. kilkukrotnie dos bod/*: .iż do laby. Ponowniezajęte zostały I ożyw i Mn-ko, tym ra/cm iuż ns dobre. Niemcy byb nicptzy-I gumnom cki knlejreęu a Lik u. wyprawę odwclu-»-.| przeprowadzilidopiero trzy bu później- (XI-I wet ten ant nic napoikal wyraźnego oporo. mu I nie włnióri spckukuliirnytłi sukcesów. Ry serze I niemieccy wkroczyli jedynie na Śląsk i mc próbowali bardziej zdecydowanych działań, /apo-wiadwu na 1012 r wyprawa iićmiccka w ogóle nie doszb do skutku Nłkorru w Nvnv/ech nic uśmiechał mc pomysł w zięcia w mej ud/uhi Sk.ul inka posuwa u bornych i oć/unych w sial Niemców ' Byt może midi itać wyczerpującej wojny s/xrpuiicj i imimych łupów liasko wyprawy s/ki w porze z kolejnym lilakiem Chrobrego i dilszym spustoszeniem Niemiec. Upokorzony i zrezygnowany cerat/ podpóuł wreszcie w 101? t. pokój w Męrsebuigii. w kreeym ..podiiMwaT Polsce ł użyce i Mibko
Ą l’o śmierci Otlonu III jego następca Henryk II wszedł w /*/»ny kilkunastoletni konflikt /. Bolesławern Chrobrsm. Na tej śrcdniowłec/nej miniaturze widać cesar/a llcnrskti II zasiadającego na tronie.
Henryk II przez kolejne lala szykował tu iwą, jeszcze potężniejszą armię. Sojui/mlinn ec-rarza znów zcwlali ( zen i Lutycy W 1015 r. nic chodziło jaz o splądrowanie Śląska ay innej prowincji Henryk II chciał pustporz-jiikn-wać solne raz ru zawsze całą Polskę N-i|uM-mcy nużyli w trzech amiiaeh. co było na owe czasy operacji! bardzo skomplikowana. Bolesław I I bnłiry na dworze niennrckiin mul jednak swoich ludzi i zawczasu dowiedział się o planach nieprzyjaciela Almie atakujące od północy i poiihIiiu pizis-slr/ytmli sprzymierzeni Moraw unie i specjalnie wydzielone odil/ia-ly polskie. Cesarz slorsowal Imię Odry. ale kiedy ukazało się. że nse może liczyć uu w spalcie fKizoslalyełi dwich atmii. miiv.il sic wyco-Ił. I>wa Ula pó/mej oddziały niemieckie, czeskie i liilycktc znów mszyły w^hMhk’ i rym u-zem wydawało mc. że nic nic jesl w -tiame ich p»sw ilr/ym*. Na drodze napmlnikow byb jed i\ik Niemcza, gnid kiorcgo obrona miib elmj-lebme zapisot się w d/iejarh pi-i.kKgo orężu Kwily lyłko Niemcy doratli do walów, zuln-ga Nieiiv/y zustaia w/mocmcna. ćr.wr An* .-on .) eJswAiiai'/i.M-guKAukirn ob->t ;»H :r. <• Wl ut>V< tAitUlh ł/ę tnuibo jv.«/oż-r/c- iAi mt b u /».-tr/nmiti Rozpoczęło się obk-żenie. Z obu oron sypały się slrzjly i kamienie Do kolejnych łziumum przyslępow ali Nicro «>. C«si i I wlyey. lecz za każdy m razem obrotne udawało się Kti udeprzce (łiwalil iibriw-ców nawoi niechętny Polakom kronikarz niemiecki Tliieimar: Mgi/i nie .t/r.co/<wr o «Wę-dtnm /l, Uoi. i I-i : u/ęAor«J nitb winwoAs u’*tf i hemkiej /nriiznę .-afłAiiimr ńj eizłu»•-jlatt o .mofo oftir-zy . ,V»yw;« iw jinjpzu |Lul>-Lów | nzMtśii bzy: Święty w nadziei, i: tutko-iuiju nii : y.-jyi pomrą. OtK r.iirriAi «u «ę mi /sum thieyu. nie wykrzyiiieall niyili rado-ci i, irfn i mcjnitiinlzfnio z/iw<iń".“ nie ooottthi-It prziz wylctene thirgi. Tymczasem główne siły potl wodza samego llolcslawa I zagrodziły Henrykowi II udwrói do Niemiec przez ł.uży-oe WycAtpuny cesarz musiał w racać do kra-|u okrężna drocii przez Czechy. Klęski Niemców dopełnił najitAl syna Bolcsbw-i. Mieszka II. na północne tereny Czech i zerw any .su-|u»z z Lutykami. Oc^iero wtedy został podpisany w flud/isrynie ostateczny pofcsij z Niemcami l'ołsk.i ulrzymala l.użycc. Milsko i Murawy. s\ dodatku nic musiała już płacie / nich
żadnego lenna Zwycięstwo Botc-dawa I Chrobrego było ejłkow-iie.
Artystyczne pr/cdsiiiwicnic piaslowskisyjn kotitu-ęn wojownika- ^
Q KALENDARIUM
Styczeń 1002 r.
Sm«rć Ottona III
Maj 1002 r.
Polacy zimują Luryce i Mi sko
Wojska Chrobrego zajmuj Czecliy
Niemcy t zbuntaz/arn Czesi Aypteraią Polaków z Czech
Wy|yaiva Henryka ll podchodzi pod Poznań, rozein- w <rzyszkosvie
1007 r.
Wyprawa Chrobrego docncdzt do taby odzyskanie Bodziszyna
1010 r.
Kolejna wyprawa Henryka II pustoszy Śląsk.
1012 r.
Zbrcfta odpowedż Bolesława I Chrobrego
1013 r.
Pokó; w Mersebi/gu 1015 r.
Niepowodzenie wielkiej wyprawy Ocłż/ei Poloków pustoszy Niemcy
1017 r.
Obrona Niemczy.