SAM14

e) wysokie za tamki P (przewaga układu sympatycznego)

A

nr

0 załamek P kończysiy. o amplitudzie > 2.5mm w II, III, aVF, ujemny w aVL („P" pulmonaie)- przerost prawego przedsionka

A ,

załamek P dwu szczytowy, szeroki w I. II dwufazowy ^{w Vl    mitra,e})' P^rzerost lewego przedsionka

h) zazębiony załamek P- zaburzenia przewodzenia wewnątrzprzedsionkonego

Zmiany odstępu PQ I. Wydłużony (poniżej O.ZOs)

Blok przedsionkowo-komorowy 1°

.    2. Skrócony (poniżej 0,12s)

-    zespół preekscytacji

•    pobudzenie z łącza a-v

-    pobudzenie samoistne

3. Zmienny (o zmieniającym się czasie trwania w kolejnych ewolucjach)

■ rozkojarzenie przedsionkowo-komorowe

✓S.,    ^; i    • blok przedsionkowo-komorowy |l|°

-    blok przedsionkowo-komorowy 11° (typ Wcnckcbacha)

-    nadkomorowe wędrowanie rozrusznika

Zmiany zespołu QRS

I. Wysokie załamki R w odprowadzeniach lewokomorowych (Vs,V_e) i    • przerost komory lewej

•    blok lewej odnogi pęczka Hisa zespół preekscytacji (WPW typ A lub B) wariant prawidłowego EKG

Wysokie załamki R w odprowadzeniach prawokomorowych (V,. V])

•    przerost prawej komory

-    blok prawej odnogi pęczka Hisa

-    zawał tylnej ściany serca

•    zespół preekscytacji (WPW typ A)

3. Niskie zespoły QRS

-    rozległe uszkodzenie m.s. o różnej etiologii

-    niedoczynność tarczycy

-    płyn w worku osierdziowym

4. Poszerzone zespoły QRS

blok odnogi pęczka Hisa pobudzenie z ektopowego ośrodka komorowego y/”    -    zespół preekscytacji (WPW i Mahaima)

przerost komór znacznego stopnia