SAM29

j/, | /    (»»/*miiuiy uuwriuliwj

Nu rysunku J.7    /* </-.i.iwn»no mcKlcf teoretyczny pozwalający zrealizować

•MMMMif -H/wfiuu/na Czynnik jcat /.imknięty w cylindrze, w którym bez tarciu ppniaaa «*e s,*« /*>/!» y dok sd*i n.u nim płynu na tłok jent równoważona ciężarem na taśmie /<(/* izm .uirj |łi/«v krzywkę dobrami luk, aby w każdym (nW*<--» iwif    .■ -fvid.i równowaga -<d Prędkość tłoka jest więc nieskończenie

m.d.i Przepływ • ii fii.i |tonucd/y czynnikiem a /cwnęlr/nymi źródłami przebiega pmy fNaukoik/rnir mmI« i ro/nuy irni|>cratiiry, dzięki dysponowaniu nioskończómi Jlf.Kiini /*'w»»e<i/uv. li /rodeł ciepła o rożnych temperaturach.

U.J l*M \< \ III /W/<;t.HINA

/Vri* wjtil_t>,huł n,i    /mitr wy konano pr:r: czynnik termodynamiczny

pn>\- gmbioit’ ńtji<    /‘nu ę ię mo/iia obliczyć, rozpal 1’m'uc układ złożony

i cylindra i tłoka irys ¹ ;l I )fo nn-.kmu zenie małego przesunięcia d v tłoka, na który dział* sda A. czynnik wykonuje pracę

d/.- A d v.    (a)

przebłagalnej bez tarcia siłę A. d/iuiajtjcj na tłok o przekroju /I. rOwnowaZY cenienie /» czynnika

« - */ -    o»

U V

/ aaieznokrt fa) t (hi wynika

«!/. — pd I',

L|gjl * beawzględne ciśnienie statyczne czynnika wewnątrz cylindra, d ł pf*y

L^i ,,r*jviośi t e#ynmka wewnątrz cylindra u

Dla przemiany skończonej otrzymuje się

Łi-2 = JpdK= p_m(V₂ - Vj),    (3.30)

i

gdzie p_m — średnie ciśnienie bezwzględne czynnika w czasie przemiany.

Na rysunku 3.8 przedstawiono w układzie p, V interpretację graficzną równania (3.30). Pracę bezwzględną przedstawia w tym układzie pole zawarte pomiędzy krzywą przemiany a osią V Układ p, V nazywa się układem pracy lub układem Clapeyrona.

Ryg, 3.8. Praca bezwzględna i użyteczna w układzie p, V

Wzory (3.29) i (3.30) można stosować do układów zamkniętych i otwartych. Można także posługiwać się nimi przy rozpatrywaniu przemian nieodwracalnych, jeżeli jedyną przyczyną nieodwracalności jest skończony gradient temperatury przy przepływie ciepła pomiędzy czynnikiem termodynamicznym a źródłami zewnętrznymi (przykłady 3.2 i 3.3).

Wzory (3.29) i (3.30) nie są natomiast słuszne dla przemian nieodwracalnych przebiegających z tarciem. W przemianach tych część pracy czynnika zostaje zużyta na pokonanie oporów tarcia, w związku z czym zewnętrzna praca bezwzględna wykonana przez układ jest mniejsza niż w przemianie odwracalnej

dL= pdV— ćL_f - pdV — dQ_f,    (3.31)

gdzie dLy«dQy — elementarna praca (elementarne ciepło) tarcia.

Sumę zewnętrznej pracy bezwzględnej i pracy zużytej na pokonanie tarcia nazywamy pracą bezwzględną całkowitą

(3.32)

więc zawsze pracę gających bez tarcia

Pole pod krzywą bezwzględną całkowitą.¹

pole to przedstawia pracę bezwzględną zewnętrznąTPraaTbezw-żględna całkowita