Scan0035 5

Cele ogólne:

Rozbudzanie zainteresowań miejscową sztuką ludową; poznanie właściwości gliny. Cele operacyjne:

Dziecko: uważnie słucha opowiadania zaproszonego gościa, zadaje mu pytania; potrafi dostrzec właściwości gliny; bawi się gliną, modelując w różnorodny sposób.

Środki dydaktyczne:

Wiersz E. Chylińskicj-Karpowicz i A. Jaworskiej Okrągłą głowę mam, glina, opowiadanie H. Kruk Ulepianki - malowanki, figurki z gliny do opowiadania, farby, rekwizyty do kącika regionalnego.

O Zabawia rozwijająca umiejętność rozpoznawania i nazywania części ciała Moje ciało (według E. Chylińska-Karpowicz, A. Jaworska).

Nauczyciel wskazuje części swojego ciała, recytując wiersz.

Okrągłą głowę mam. Mam buzię. oczy. nos.

a każda rączka ma paluszków po pięć.

włosy gęste, uszu dwoje, słyszę każdy- głos.

Pod głową szyję mam. a dalej jest mój brzuch, a powyżej są ramiona

dla mych rączek dwóch.

Te paluszki robią wszystko na co ja mam chęć. a z tylu jest mój grzbiet, co zgina się jak łuk.

Pod nim pupcia, skąd wyrasta para moich nóg.

• Nauczyciel jeszcze raz powtarza w iersz, a dzieci pokazują poszczególne części ciała i nazywająje.

Zestaw zabaw ruchowych - nr XXXIII (patrz: przewodnik..., s. 69-70).

*

Poznajemy kulturę ludową naszego regionu - spotkanie z twórcą ludowym.

• Powitanie zaproszonego gościa.

Oglądanie przyniesionych przez niego wytworów.

Rozmowa na temat, jak one powstają (r czego?, w jaki sposób?). Kreślenie w powietrzu zaproponowanych wzorów na dzbanki, miski... Pokaz wykonania bibułkowych kwiatów i wycinanek.

Słuchanie przyśpiewek ludowych, klaskanie w ich rytmie. Podziękowanie gościowi za przybycie, wręczenie kwiatów.

Zabawy z gliną.

O Badanie właściwości gliny: kolor, zapach, konsystencja, plastyczność, rozpuszczalność w wodzie.

O Słuchanie opowiadania na podstawie utworu H. Kruk Ulepianki- malowanki, ilustrowanie glinianymi postaciami, o których jest w nim mowa.

Czy ładny jest zwykły kawałek gliny? Taka pacyna, która do niczego nie jest podobna?

Jędrusiowi nie podoba się. Wziął Jędrek kawałek gliny w obie ręce. Ugniata, toczy u’ dłoniach, po desce... I patrzcie, zrobił piłeczkę! Gliniana piłka wyschnie. Jędrek pomaluje ją kolorowymi farbami i będzie się bawił z Magdusią.

Jędrek ma dużo gliny i lubi lepić. Co on jeszcze ulepi? Ugniata Jędrek glinę, toczy w dłoniach. po desce ...Może znowu piłka? Nie. Bo w kulce zrobił dołek Włożył tam gałązkę z listkiem. Patrzcie, jakie wyszło jabłuszko! Co można zrobić z glinianym jabłuszkiem? Jak wyschnie. Jędrek je pomaluje. Malowanejabłuszłu) będzie wisiało na choince. Ugniata Jędrek glinę, toczy w dłoniach, po desce...Co teraz będzie? Jędrek z jednej strony wydłuża kulkę i lepi dziobek Z drugiej strony i po bokach wtyka do miękkiej gliny piórka, które gęś zgubiła nad stawem. Popatrzcie, czy nie śliczny ptaszek? Za nóżki służą mu dwa patyczki, a za oczy - czarne paciorki, które Jędrkowi dala Magdu-sia. Gliniany ptaszek stoi na oknie i patrzy na świat paciorkowymi oczami. Za oknem, spod okapu patrzy na glinianego ptaszkajasktAeczka. - Pi... pi... pi... Cóż to za dziwny ptaszek? Pi... pi... jeszcze takiego nie widziałam. Czy chcesz połatać ze mną? Pokażę ci staw i ogród, gdzie jest dużo smacznych robaczków. Pi... pi... Ale gliniany ptaszek nie poleciał, chociaż okno było otwarte. Niechciał. Dlatego, że był gliniany. Za tojasłudka siadywała codziennie na parapecie okna i opow iadała mu o wszystkim, co działo się na świecie. Wszystkim u domu gliniany ptaszek bardzo się podobał. Jędrek ulepił mu gniazdko. Magdusia wyłożyła go miękkim sianem. Potem dzieci zrobiły ogródek z gałązek Wygląda ten ogród jak prawdziwy. Zielona bibułka na gałifzkach szumi i szeleści jak liście... Zobaczysz ptaszku, jak tu będzie w esoło!

Pac! Pac! Stuk!, Stuk! Ugniata Jędrek glinę, toczy >v dłoniach po desce... Magdusia pomaga jak może. I patrzcie! W ogrodzie stoi gliniany domek! A przed domkiem na glinianej ławce siedzi gliniany ludzik i z glinianej miseczki karmi glinianego ptaszka. Kiedy’ ptaszek najadł się do syta. usiadł w ogródku i zaśpiewał glinianemu butikowi prześliczną piosenkę. Gliniany ptaszek uśmiecha się do ptaszka, do Jędrka i do Mag-

73