SCAN0080

zatem adresatem dyrektywa są tylko państwa członkowskie. Nie jest adresowana do jednostki. Jeżeli chodzi o moc wiążącą obowiązuje ona tylko wobec celów. Dyrektywy nie są adresowane do innych podmiotów prawa. Zasadniczo nie są też bezpośrednim źródłem uprawnień bądź obowiązków jednostek (wyjątkiem jest zagadnienie bezpośredniego skutku dyrektyw i zasada ogólna odpowiedzialności odszkodowawczej państwa za naruszenie prawa UE). W przypadku posłużenia się dyrektywą prawo tworzone jest w dwóch etapach:

I    etap wydanie dyrektywy

II    etap ustanowienie prawa krajowego w celu implementacji dyrektywy

Zaniedbanie terminowego i pełnego implementowania dyrektywy jest naruszeniem obowiązku państwa członkowskiego przestrzegania i wykonywania zobowiązań traktatowych. Jest to naruszenie zasady lojalności i może być podstawą wszczęcia postępowania w trybie 258.

Zasada lojalności art.4 TUE ważna zasada ogólna która pojawia się bardzo często w relacjach komisja europejska a państwo czł., które naruszyło zobowiązania wynikające z traktatów. Art.4 ust.3 zasada lojalnej współpracy. Po Lizbonie po raz pierwszy w tekście w sformułowaniu tej zasady pojawia się „wzajemność”- unia i państwa czł. wzajemnie siebie szanują i udzielają sobie wzajemnego wsparcia w wykonywaniu zadań wynikających z Traktatów. Państwa czł. podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne właściwe dla zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z traktatów lub aktów instytucji Unii. Państwa czł. ułatwiają wypełnianie przez Unię jej zadań. Z tego przepisu można wyprowadzić co najmniej 3 zobowiązania państw czł., które są konsekwencją obowiązywania zasady lojalności. Z zasady lojalności wynika także obowiązek pełnego i terminowego implementowania dyrektyw.

W przypadku gdy państwo czł. nie terminowo lub w ogóle nie implementowało dyrektywy lub implementowało ją w sposób nie pełny KE przeprowadza swoja nieformalną część procedury w trybie art. 258 TFUE - procedura komisja przeciwko państwu o naruszenie zobowiązań traktatowych. Art. 258 Jeśli komisja uzna ze państwo czł. uchybiło jednemu z zobowiązań, które na nim ciążą na mocy traktatów, wydaje ona uzasadnioną opinię w tym przedmiocie, po uprzednim umożliwieniu temu państwu przedstawiania swych uwag. Jeżeli państwo nie zastosuje się do uwag w terminie określonym przez komisję , może ona wnieść sprawę do trybunału sprawiedliwości EU.” Jest to podstawa prawna która jest tzw straszakiem dla państwa czł. gdy komisja przeprowadza nieformalne postępowaniem przez wszczęciem postępowania w trybie art. 258. Jest to najbardziej znana podstawa prawna aby postawić państwo przez trybunałem sprawiedliwości UE i spowodować że zapłaci ono poważną karę. Środkami sanacyjnymi są głównie środki finansowe. A zatem nieprawidłowe albo nieterminowe implementowani dyrektywy oznacza dla komisji europejskiej naruszenie zasady lojalnej współpracy a wiec złamanie art.4 ust.3 i uruchomienie procedury w trybie art.258 - komisja przeciwko państwu o naruszenie postanowień traktatowych. Nieprawidłowa implementacja dyrektywy może stać się podstawą odpowiedzialności odszkodowawczej państwa wobec jednostek.

Pytania:

Komisja jako strażniczka traktatów Kompetencje nadzorcze KE Komisja jako organ wykonawczy

Konsekwencje nieprawidłowej implementacji dyrektywy przez państwo czł. - trzeba napisać o: odpowiedzialność odszkodowawcza, postępowanie przed Trybunałem

Harmonizacja czy unifikacja - rozporządzenie czy dyrektywa

Państwa czł. zazwyczaj zarzucają Unii ze zbyt daleko ingeruje i że narusza zasadę proporcjonalności wydając akty prawne zbyt agresywnie ingerujące w porządek prawny państw czł. zasada powinna być taka, że jeżeli Unia działa w obszarze kompetencji wyłącznych do powinna posługiwać się rozporządzeniami bo jej na to wolno bo nie jest niczym ograniczona. Jeżeli natomiast działa w obszarze kompetencji dzielonych powinna posługiwać się wyłącznie dyrektywami. Tak się jednak nie dzieje. Czasem unia dąży do tego aby szybko i skutecznie osiągnąć określony cel i potrzebuje agresywnych instrumentów prawnych - wówczas albo odważa się i proponuje państwom czł. rozporządzenie ryzykując że zostanie ono zakwestionowane w tym sensie że jest to nieadekwatna podstawa prawna, że jest to naruszenie zasady proporcjonalności, użycie środków zbyt daleko idących, albo posługuje się dyrektywą o charakterze maksymalnym, i to też można powiedzieć że wkracza w kompetencje

4