ScanImage63

600 ’ 400

—    dla suwnic o napędzie elektrycznym i udźwigu większym od 500 kN lub równym 500 kN

—    dla wciągów jednoszynowych

Ugięcia belek podsuwnicowych sprawdza się od jednej suwnicy najniekorzystniej obciążającej belkę.

Ugięcia poziome belek podsuwnicowych nie powinny przekraczać —^7 i nie więcej

niż 10 mm. W obliczeniach ugięć pomija się współczynniki dynamiczne, przy czym miarodajnym obciążeniem jest oddziaływanie tylko jednej suwnicy (niezależnie od ich liczby) wywołującej największe reakcje.

Przy projektowaniu belek swobodnie podpartych o większych rozpiętościach (powyżej 30,0 m) należy również zwrócić uwagę na możliwość rozsunięcia się pasów górnych nad podporą, spowodowane kątami obrotu belki, tak jak to pokazano na rys. 15.16. Przemieszczenie to dochodzi do 15^ 20 mm przy belkach o rozpiętości 30 * 36,0 m. Tak duża szczelina może być przyczyną zwiększenia się dynamicznego działania suwnjc, bardzo szkodliwego i przyczyniającego się do szybszego zużycia mechanizmów jezdnych suwnicy oraz połączeń belek podsuwnicowycjj i słupów. Aby zapewnić płynny przejazd kół szczelina między pasami górnymi nie powinna przekraczać 15 mm.

15.6. WYMIAROWANIE PEŁNOŚCIENNYCH BELEK PODSUWNICOWYCH

\

15.6.1. BELKI PEŁNOŚCIENNE

Podsuwnicowe pełnościenne belki sprawane kształtuje się zwykle z:

—    profili walcowanych, najczęściej z dwuteowników i ceowników tak powiązanych, jak na rys. 15.17a,b,c. Belki tego typu przenoszą oddziaływanie suwnic lekkich o udźwigach do 30 kN, a w wyjątkowych przypadkach do 50 kŃ. Rozpiętości między podporami zwykle nie przekraczają 6,0 m,

—    profili mieszanych złożonych z blach oraz przekrojów walcowanych (rys. 15.17d i e). Ten typ belek jest zdolny do przeniesienia obciążeń 50 200 kN przy raczej małych rozpiętościach — w granicach 6,0 + 9,0 m,

- z blach w formie niesymetrycznych dwuteowników. Zestaw pokazany na rys. 15.17e jest nąjpowszechniej stosowany, zarówno dla suwnic o małym udźwigu, jak również dla suwnic bardzo ciężkich. Rozpiętości tych belek dochodzą do 18,00m (rys. 15.17f i g).

Na rys. 15.18 pokazane są układy belek, których elementy składowe łączone są nitami. Rozwiązania nitowane są obecnie rzadziej spotykane a wykonuje się je wówczas, gdy łączone są ze sobą różne gatunki stali niespawanych lub trudnospawalnych oraz gdy helka podsuwnicowa musi przyjąć bardzo duże oddziaływania dynamiczne. We wszystkich wyżej wymienionych typach przekrojów belek pełnościennych zawsze bardziej

38 - Jankowiak, Koiutrukcje ...