ScanImage71

ScanImage71



Naprężenia w skrajnych włóknach pasa górnego blachownicy głównej wyznacza się wg wzorów:



(15.83)


w pasie dolnym


Mx, <A //, Fg, mw, jak we wzorach poprzednich. S wyznaczamy wg wzoru (15.82), M A wg wzoru (15.40).

Wpływ zmęczenia uwzględnia się zgodnie z wzorami (15.81).

Obliczenie przekroju pasa B (rys. 15.27a) wymaga ustalenia długości wyboczeniowych zarówno w płaszczyźnie kraty, jak i z płaszczyzny kraty. Długość wyboczenia w płaszczyźnie kraty jest uzależniona od rozstawu węzłów i zgodnie z rys. 15.28 wynosi:



(15.85)


Długość wyboczeniowa z płaszczyzny kraty uzależniona jest od rozstawu zastrzałów BC (rys. 15.27a). Rozmieszczenie to widoczne jest na rys. 15.28 (linia kreskowana).


Zastrzały rozmieszczone w odległościach    ly^ tworzą geometrycznie niezmienne

układy trójkątne ABC (rys. 15.27a). Tego typu przepony rozmieszcza się w odległoś-ciach nie większych niż 6,0 m. Dodatkowym zadaniem przepon prętowych jest nadanie


y%* y21 y^


belce odpowiedniej sztywności umożliwiającej transport scalonego elementu, stąd długość wyboczeniowa z płaszczyzny kraty wynosi /    = / . Jak z powyższego wynika

wy yn

przekrój pasa musi spełniać warunki:



(15.86)


Sm


(15.87)


F - pole przekroju pasa, ih v# t?i - współczynniki wyboczeniowe obliczone z:

&    w a w y



Siły w zakratowaniu wyznacza się z linii wypływowych. Przekroje tych elementów oblicza się zgodnie z obowiązującymi przy wymiarowaniu krat zasadami. Gdy na kracie

hamownej znajduje się pomost, to należy uwzgręamc wpiyw jego uuu*.iaij waiua na lub słupki kraty w zależności od sposobu oparcia. Oddziaływanie pomostu skonstruowanego z desek, lub częściej z blach żeberkowych, powoduje dodatkowp zginanie pasa (rys. I5.27a) lub słupków (rys. 15.28). W takim przypadku sprawdza się naprężenie w zewnętrznym pasie tężnika poziomego zgodnie z wzorem:

o -    < 1,05 R,    (15.90)

gdzie: M - moment zginający od obciążenia ciężarem własnym i użytkowym tężnika poziomego, 5- siła w pasie wg wzoru (15.82), F- pole przekroju pasa zewnętrznego tężnika poziomego, WX(J - wskaźnik wytrzymałości zewnętrznego pasa tężnika, odniesiony do jego dolnej krawędzi.

We wszystkich przytoczonych wzorach potrzebnych do wymiarowania belki pod-suwnicowej pełnościennej można wliczać do przekroju szynę. Muszą być jednak spełnione następujące warunki:    t

1)    połączenie belki posuwnicowej zapewnia pełną współpracę obu elementów i jest zdolne do przeniesienia sił rozwarstwiających,

2)    uwzględnia się przy obliczeniu powierzchni przekroju oraz momentów bezwładności zmniejszenie główni szyby podsuwnicowej lub kolejowej o 25%. W szynach wykonanych z pręta prostokątnego zmniejszenie to dotyczy całej wysokości równoległej do osi pionowej belki,

3)    połączenie belki podsuwnicowej ze słupem zapewnia możliwość regulacji położenia szyny poprzez zmianę sytuacji całej belki.

15.6.6. STATECZNOŚĆ PEŁNOŚCIENNYCH BELEK PODSUWN1COWYCH

Stateczność ogólną belek (utrata płaskiej postaci zginania) w przypadku niestosowania dokładnych obliczeń, m ożna sprawdzać korzystając z wzorów i-, tablic podanych w załączniku do normy PN-80/B-03200. Przy sprawdzaniu naprężeń z uwzględnieniem utraty płaskiej postaci zginania, pomija się wpływ poziomych sił od poprzecznego hamowania wózka i podłużnego hamowania mostu suwnicy. Nie jest wymagane sprawdzanie stateczności ogólnej belki, gdy stosunek długości / do szerokości b pasa ściskanego nie przekracza wartości podanych w tabl. 15.18. W tablicy przyjęto następujące oznaczenia: - obliczeniowa długość belki równa odstępowi między punktami zabezpiecząącymi / pas ściskany od poprzecznych przesunięć (węzły podłużnych tężników, poprzeczne usztywnienia zabezpieczające od skręcenia się belki), a w przypadku braku tych zabezpieczeń / jest rozpiętością przęsła lub długością strefy ściskanej w pasach belki ciągłej, h - wysokość belki.

Sprawdzenia stateczności miejscowej wymagają pasy oraz środniki pełnościenne belek posuwnicowych. Stateczność środników sprawdza się podobnie jak w zwykłych blachowniach opisanych w rozdziale 8,3,. Dodatkowym czynnikiem przyczyniającym się do ewentualnego zagrożenia stateczności może być docisk pasa do środnika spowodowany 39 - Jankowitk, Konstrukcje ...


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
teoria konstr3 3 12. Podaj sposoby zapobiegania zwichrzeniu pasa górnego blachownicy zginanej: a b&
ScanImage83 Siłę w kotwiach wyznacza się wg wzoru: JV(p + j) z = -— •    (16.155)(/-f
11 Przykład 4.3 Największe naprężenia ściskające w skrajnych włóknach środnika są ograniczone do
skanuj0065 6 T Amplitudą zmian naprężeń takiego cyklu będzie połowa algebraicznej różnicy naprężeń s
14 64 4. Elementy zginane £ 0,957 - dla pasa górnego (tabl. 6, poz. b normy) b t 0,5(160 - 7,5 - 2-
L9 = 889cm Długość pasa górnego pomiędzy krzyżulcami: L i_9 = L7-6 = 15 lcm L9.g= Lg-7 = 17 Ocm Dług
pólka pasa górnego wiązara umożliwia dogodne bezpośrednie oparcie platwi. Jeżeli pasy górne są z rui

więcej podobnych podstron