występuje r, / przed samogłoską, np. grbtneti 'grzmieć’, obok grom?,, osh,pnqti obok ślepi, itp.
Porównując odnośne wyrazy ses. z polskimi zauważamy, że zgloskotwórczemu X odpowiadają w języku polskim grupy er, ar, erz, a zgloskotwórczcmu / — grupy //, cl, óf, lu, wyjątkowo lo, a więc najczęściej samogłoska wyprzedza spółgłoskę płynną. W wypadku zwykłych połączeń r, l z jerami odnajdujemy polskie odpowiedniki w postaci grup re, łc, le, w których e jest wynikiem wokalizacji joru i wymienia się z zerem samogłoski; w języku ses. jest też tu możliwa nowsza forma ze zwokalizo-wanym jerem. Oto niektóre przykłady:
ses. simrbtb, sunrbli (/'), poi. śmierć, śmiercises. plbnyju, phnajego (/), poi. pełny, pełnego; ses. kn,vb, kr?,ve (r | ?,), poi. krew, krwi\ ses. phti,, phi i {i -1- a), poi. pleć, płci itp.
W języku rosyjskim sonantowi r odpowiada grupa er {er), a sonantowi / --grupa ol\ zwykłym połączeniom jerowym r f\ i, natomiast odpowiadają grupy /o i In, iip. pi/.ylorzone wyżej pizyklady ses. możemy porównać z io.h. smerf’, polnyj, kroić {o uogólniono w następnych przypadkach), plot' 'ciało’ {o uogólnione jw.) itp.'
Pod względem sonantów podobne bardzo do języka ses. są języki słowacki i czeski, J które do dziś zachowały jeszcze podobne głoski, choć nie we wszystkich wypadkach; większa frekwencja sonantów jest w języku słowackim, np. start’, ćrpat’, piny, źłty, tllhy, ale cierny, czes. smrt, piny, ale złoty, dlouhy, centy, ćcrpaii, por. ses. Sbmrblb, ćrhpaii, erunh, phin, zh,1b, dhgb, tj. stniftb, ćrpat i, cym,, plnb, z[h, djgb. Poza tym sonantyczne j zachowało się w języku scrbochorwackim, np. smrt, sonantycznc l natomiast przeszło w u, np. pun 'pełny’.
7, pozaslowiańskich faktów można wskazać na połączenia itr, ir, ul, U w języku litewskim, odpowiadające odnośnym sonantom ps. f, f,
Powyższe uwagi o charakterze porównawczym uzupełnijmy jeszcze krótkim zestawien iem tabe 1 arycznym:
ps. |
ses. |
poi. |
ros. |
czes. |
uwagi |
trt |
trt |
tart |
tort |
W | |
*trgz fgr<łi° |
trbgb grtln |
targ gardło |
torg gorlo |
trh hrdlo |
lit. gurklj>s |
tft |
tft |
fert, tart ferzt. |
tert, tert |
tjt, tert | |
*sbTnrtb |
simrbtb |
śmierć |
smerf |
srnrl |
lit. tnirlis |
*mftvbjb |
tnrblvbjb |
martwy |
mertvyj |
mrtvy | |
*vf y?> |
vrbyb |
wierzch |
vercli |
vrch |
lit. virh'ts |
*ćfrtijh |
ćrbnhjb |
czarny |
ternyj |
fermy |
1 Prawdopodobnie na dużym obszarze wschód niosło wiańskirn nie istniały sonantyczne y, j (por.
i |
i | |||||
ps. |
SCF |
ppi. |
y ros.... |
c 7,€%y t y i | ||
Ąt |
tlt |
telt, iułt Iłut, tlot |
tolt |
tlot, tlut tlout |
uwagi | |
*k[basa |
khbasi |
kiełbasa |
kołbasa |
klobasa | ||
*p{kb |
plbkb |
pułk |
polk |
pluk |
lit. pulkas | |
*St\pb *s[tibce |
stkpb slbtibce |
slup słońce \ |
stołb solnce (=* sortce) |
sloup slunce i , |
lit. stulpas | |
V |
...i... i |
tilt, telt iólt |
tołt. telt |
t[t, tlut |
d | |
*vl'kb |
vhhi, |
toilk |
vałk |
vlk |
lit, vilhas | |
*p[tnj>, |
phmji |
pełny |
polnyj |
piny |
lit. pUnas | |
*ż£t ijb |
Żlbtbjb |
i |
żółty |
żełtyj |
żluty 1 |
lit. geltas |
§ 21. Imperfectum
a. Uwagi wstępne
języku
ses. czas przeszły niedokonany, tzw. imperfectum, jest w języku ps. Jak poucza gramatyka porównawcza, jest
Zaświadczony w
oC'^infw częściowo jednak nawiązuje do tematu praes. odpowiednio przekształconego. Cechą tego czasu jes1, sufiks -ay- wymienny z -aJ- przed następującym -e- (palat. I),
kontynuacją takicgoż| czasu to nowotwór, który nic kontynuuje stanu pic. Tworzony był w zasadzie od czasowników niedokonanych. Temat imperfektu pokrywa się w większości wypadków z tematem
a stanowiący składową część długiego formantu (zakończenia) złożonego z kilku elementów w poszczególnych formach osobowych. Zakończenia form są następujące:
sg. 1. pl. 1. -a^-omb, -ó-a^-omb
2. -at-e, -£-a$-e 2. -ai-ete, -Ó-aH-ete
3. -af-e, -$-a$-e 3. -ax-ę, i -ó-ax-q V du. 1. -a%-ovl, -f.~ax-ovl
2. -ai-eta, -i-ai-eta 1 3. -ai-ete, -ó-aJ-ete
Do dziś imperfęc morfologicznym i fon1 wacki i łużyckie.
:tum, oczywiście w różny spusób zmienione pod względem letycznym, zachowały języki bułgarski, macedoński, serbochor-
Z. Stieber, op. cit., jery traktowane jako moc
9. 34 — 35j). Dawne Rrupy ir, U, ur, ul przeszły tam w 6r, &/, »r, bl, przy czym c później się zwokalizowały. W związku z tym powstały grupy er, or, ol.
83