.
GĄSKI, GĄSKI
DOMU
• /
- Gąski, gąski, do domu, do domu, do domu!
. -X'/- .# * i* | |
Z \ ‘ | |
/. | |
£\
- Boimy siebie!
- Czego?
-Wilka złego.
- Gdzie stoi?
- Za płotem.
- Co robi?
- Nóż ostrzy z łoskotem.
- Na kogo?
% v;', •
\ »
< < *«
Dwoje dzieci zgłasza się na ochotnika do pełnienia roli: „mamy-gąski'i „wilka” Pozostałe dzieci to gąski Prowadzący ustala z uc zestnikami, w których miejscach sali będą „dom gąsek" i „podwórko' Wilk" staje w połowie drogi między „domem" i „podwórkiem”. .Mama* wol.i dzlec i, a „gąski" odpowiadają. N.i słowa: Wilku /łegp/.mama" jeszcze raz woła: Gąski, ąąski, </or/omid, „gąski" pró hii|ą dostać! się do„doinu”.„Wllk łapie Jc* na.,podwórko" Zabawa tiwa tak długo, a/„wilk"złapie W' .-y .iHe.gąskl"
- Na nas.
-Nie złapie Was!
Gąski, gąski, do domu, do domu, do domu!
gonitwa
W pokoiku, na stoliku stało mleczko i jajeczko. Przyszedł kotek, wypił mleczko, a ogonkiem stłukł jajeczko.
Przyszła mama,
kotka zbiła, a skorupki - wyrzuciła! Przyszedł tato, kotka schował, a mamusię pocałował.
v iitóiafe >. > dr.!
ucł.tw.ink.t
U/Icci według własnego pomysłu ru< hem, ges to nil łlw.liu).| '.Iowo wykonywanego ulwom