4° W kolejnej próbce wykrywamy jony K\ Stosujemy reakcję z 30% roztworem HCIO4 lub reakcję z roztworem Na[B(C6H5)4) wykonywaną metodą kroplową.
Jeżeli w analizie wykryliśmy duże stężenie jonów NH4\ wówczas mogą one przeszkadzać w stwierdzeniu obecności jonów K\ Aby usunąć jony NIL', dodajemy roztworu NaOH i gotujemy próbkę aż do całkowitego ulotnienia się NHjt.
5° W ostatniej próbce wykrywamy jony Na*. Na pasku bibuły filtracyjnej wytrącamy osad (lJO>hMŁNa(CHiCOO)o i sprawdzamy czy pod wpływem promieniowania UV, miejsce wytrącenia fluoryzuje.
Na zakończenie kilka zdań o roztworach przesyconych. Gdy chcemy wytrącić substancję stosunkowo dobrze rozpuszczalną, czasami zdarza się. że przekroczyliśmy już znacząco iloczyn rozpuszczalności (iloczyn jonowy » Kso). a osad nadal nie pojawia się. Inaczej mówiąc, wytworzyliśmy roztwór o stężeniu wyraźnie wyższym od stężenia roztworu nasyconego (w danej temperaturze).
l aki stan jest termodynamicznie nietrwały (stan metastabilny). Już mały bodziec może wywołać szybki powrót układu do stanu równowagi. Lekkie zadrapanie bagietką wewnętrznej ścianki próbki zapoczątkowuje krystalizację -pojawia się osad. Z taką sytuacją możemy zetknąć się w trakcie wytrącania np.: MgNH4P04, KCIOt. KHC^O* (w omawianej grupie kationów), PbCL (w 1 grupie), ZnfHg(SCNL] domieszkowanego Cu2' lub Co2ł (w 3 grupie) łub Ca(NHi)?fFe(CN)J (w 4 grupie kationów).