skanuj0053 (2)

4° W kolejnej próbce wykrywamy jony K‘. Stosujemy reakcję z 30% roztworem HCIOj lub reakcję z roztworem Na[B(C₆H₅)₄] wykony waną metodą kroplową.

jeżeli w analizie wykryliśmy duże stężenie jonów NH/, wówczas mogą one przeszkadzać w stwierdzeniu obecności jonów K⁺. Aby usunąć jony NH/, dodajemy roztworu NaOH i gotujemy próbkę aż do całkowitego ulotnienia się NHjT.

5° W ostatniej próbce wykrywamy jony Na’. Na pasku bibuły filtracyjnej wytrącamy osad (UO->hMgNafCHiCOO)o i sprawdzamy czy pod wpływem promieniowania UV, miejsce wytrącenia fluoryzuje.

Na zakończenie kilka zdań o roztworach przesyconych. Gdy chcemy wytrącić substancję stosunkowo dobrze rozpuszczalną czasami zdarza się, że przekroczyliśmy już znacząco iloczyn rozpuszczalności (iloczyn jonowy » Kso), a osad nadal nie pojawia się. Inaczej mówiąc, wytworzyliśmy roztwór o stężeniu wyraźnie wyższym od stężenia roztworu nasyconego (w danej temperaturze).

'l aki stan jest termodynamicznie nietrwały (stan metastabilny). Już mały bodziec może wywołać szybki powrót układu do stanu równowagi. Lekkie zadrapanie bagietką wewnętrznej ścianki próbki zapoczątkowuje krystalizację -pojawia się osad. Z taką sytuacją możemy zetknąć się w trakcie wytrącania np.: MgNHiPOd. KCICh, KHC₄H₄0₆ (w omawianej grupie kationów), PbCL (w 1 grupie), ZnfHgfSCNl.il domieszkowanego Cu²⁴ lub Co²⁴ (w 3 grupie) lub CafNHdhfFefCNłnl (w 4 grupie kationów).