Rys. 10.9. Wykresy maksymalnych odkształceń przy krawędzi otworu, wywołanych
ściskaniem
1 - słup cylindryczny stopniowany nr 1; 2, 3- słupy zbieżne nr 2 i nr 3
10.3.1. Założenia
Rozpatrywany jest przekrój pierścieniowy lub pierścieniowy osłabiony jednym bądź dwoma współosiowymi otworami, w którym działają siły przekrojowe N, M, wywołane obciążeniem obliczeniowym. Schemat geo metryczny przekroju przedstawiono na rysunku 10.10. Oznaczenia rysun ku korespondują z objaśnieniami podanymi w rozdziale 9 (por. rys. 9.3).
W przedstawionej analizie przyjęto następujące założenia:
- liniowo-sprężysty związek fizyczny laminatu w zakresie 0+9,0%o, wy znaczony doświadczalnie,
- liniowy rozkład odkształceń w przekroju; wartości odkształceń małe,
- założenie płaskich przekrojów,
- jednoosiowy stan odkształcenia i naprężenia.
Rozpatrzono najbardziej niekorzystny pod względem statycznym przy padek, gdy moment zginający działa w płaszczyźnie symetrii przekroju (otwory współosiowe, jeden z otworów usytuowany w strefie ściskanej przekroju).
Rys. 10.10. Przekrój pierścieniowy elementu z laminatu osłabiony dwoma współosiowymi otworami
a - schemat geometryczny przekroju, b - rozkład odkształceń i naprężeń w przekroju 10.3.2. Związek fizyczny
Postać związku fizycznego laminatu przyjęto na podstawie zależności ct-e określonej doświadczalnie (rys. 10.1, 10.2). Zależność ta w rozpatry wanym zakresie ma w przybliżeniu postać liniową:
130