190 ZA rządza^ *asobami lupzkłmi
* Kierownictwo musi byc przygotowane , zdolne do u.l wicznego rozwoju swych umiejętności, by stawić czoło córa# nowym wymaganiom. Pragnienie ciągłego rozwoju musi byC t«
budzane przez organizację- . . m
* Gdv tylko jest to możliwe, powinno się łączyć naukę 11..<
ce Oznacza to, że pracownicy mają się uczyć rozwiązując U bfemy dnia codziennego i podejmując rzeczywiste wyzwany
* Ped do wiedzy powinien iśc z samej góry - członkowi
rady nauczę,,
^ży^atem regularna kontrola wyników doskonalenia w odnieś,en,u do kierownictwa jak , szeregowych pracownika* jeden z przedstawicieli zarządu powinien nadzorować równlfl
e,e*Twestowfnteaw ciągty rozwói P°winno bVć traktowi*
przez najwyższe kierownictwo z taką sama uwagą jak inw...-
Lenie i Lacaa*
im ^eksze problemy napotyka organizacja, tym bar-
“"i'1,1- j
STWORZENIE SAMOKSZTAŁOAOEJ SIE ORGANIZACJI
organizacja samokształcąca została zdefiniowana przn/ (Jpedlara i innych (1989) jako organizacja, która daje swym pracownikom szansę dalszego kształcenia , która dzięki
temu stele się rozwija i s^ma sIlTclyT
samokształcącą jak0, a ora sama Sl^ UCZV.1 za|
temu stele się rozwija i £
qanizację samokształcącą jako taką która sama się uczy i za chęca do uczenia swych członków, stwarzając warunki swobody, w których można zadawać pytania, myśleć , uczyć s,ę. Organizacja tego rodzaju dokonuje ciągłego przewartosciowywar.il
świata i swojej w nim roli.
rżenia formalnych możliwości zadawania pytań poszukiwania odpowiedzi i namysłu nad n,m, Członkowie takie, organizacji zachęcani są do podważania tradycyjnych sposobów wykonywania pracy i poszukiwania nowatorskich rozwiązań.
rK.i/de przedsiębiorstwo, któremu udało się osiągnąć powo-iriHiie, zawdzięcza swój sukces umiejętności sprawnego wyto w/ania określonych dóbr i usług. Stanowi to bazę umiejęt-|ii'i( i i wiedzy. Aby dotrzymać kroku zmieniającym się warun-i"'m. przedsiębiorstwo musi poszerzać i pogłębiać tę bazę. lii zonie się to nie tylko zdobywanie nowych informacji, to raczej
......es obserwowania, eksperymentowania i zbierania doświad-
- /•ń, które będą potrzebne, by poradzić sobie z zagrożeniami ",iwego typu lub by mądrze wykorzystać rysujące się nowe mo-I lllwości.
lego rodzaju swoboda jest koniecznym elementem zebrań pracowników zakładu, warsztatów i konferencji. Dzięki niej lu-• i/io mogą się zastanowić nad tym, czego się nauczyli i co je-I izcze będzie im potrzebne. Ale nie wszystkiego da się nauczyć /n pomocą szkolenia. Stąd też programy doskonalenia zawo-
I (owego powinny pomóc ludziom wykorzystać w nauce ich włas-mii doświadczenie zawodowe. Nie można pozwolić, by procesem k./tałcenia rządził przypadek.
Cechy samokształcącej organizacji:
★ zachęca ludzi do określania i realizacji ich potrzeb,
* zapewnia regularną ocenę działalności i potrzeb,
★ zauważa wysiłki i ich wpływ na efektywność pracy,
★ stwarza nowe sytuacje, z których wiele można się nauczyć,
★ umożliwia korzystanie z kursów i szkoleń.
Tego rodzaju podejście w specyficzny sposób wiąże szkolenie z wymaganymi wynikami pracy. Dla pracowników oznacza to wypełnienie luki pomiędzy tym, co wiedzą i potrafią /robić, a tym, co powinni wiedzieć i umieć. Jednak koncentrowanie się wyłącznie na nadrabianiu braków może prowadzić w ślepy zaułek, jako że nie ma sensu szkolenie, którego celem staje się naprawienie tego, co wcześniej zostało źle zrobione.