Czas życia znacznika musi być ponadto dopasowany do skali czasowej badanego procesu. Np. przy badaniu przepływu krwi bardzo użyteczne są izotopy o krótkim czasie życia, gdyż sam pomiar trwa krótko.
Z trzech rodzajów promieniowania radioaktywnego najmniej szkodliwe dla organizmu są promienie y, gdyż łatwo przenikają przez tkanki i praktycznie nie wywołują jonizacji. Również niskoenergetyczne promienie P (elektrony lub pozytony) powodują tylko minimalną jonizację tkanek i emitujące je izotopy mogą być z powodzeniem stosowane w diagnostyce medycznej. Jedynie izotopy emitujące promienie a , ze względu na ich silną jonizację tkanek nie są stosowane w obrazowaniu.
Jednym z najbardziej użytecznych znaczników promieniotwórczych jest izotop "“jTc. Literka „m” w symbolu izotopu oznacza, że jest to jądro metastabilne. Znajduje się ono na wyższym poziomie energetycznym niż stan podstawowy. Jądra tego izotopu wracają do stanu podstawowego z czasem połowicznego zaniku ok. 6 godz. wysyłając kwant gamma o energii 140 keV. Kwanty o takiej energii są bardzo łatwe do detekcji. Powstające jądra ”Tc są również nietrwałe, jednak ich czas połowicznego zaniku wynosi aż 216 000 lat i charakteryzują się bardzo słabą radioaktywnością. Zastosowanie technetu jest względnie bezpieczne, gdyż ulega on bardzo szybkiemu rozkładowi i stopień napromieniowania organizmu jest niewielki.
Jednocześnie ten krótki czas połowicznego zaniku stwarza poważne problemy z jego powszechnym zastosowaniem. Pomiędzy wytworzeniem izotopu a jego zastosowaniem nie może upłynąć czas dłuższy niż kilkanaście godzin. Oznacza to, że wytwórnia znacznika musi się znajdować w tym samym mieście co ośrodek diagnostyczny.
Metastabilny "”3Tc powstaje w wyniku reakcji:
42 Mo —» ""Tc + _“e + v
Z kolei molibden 99 jest izotopem radioaktywnym o czasie półtrwania ok. 67 godz. Powstaje on podczas napromieniowania neutronami naturalnego izotopu molibdenu 98:
42Mo + '0n -» 4’Mo
Do produkcji metastabilnego technetu w ilości odpowiadającej bieżącemu zapotrzebowaniu opracowano specjalny układ zwany „krową molibdenową”. Jego podstawowym elementem jest kolumna z porowatego glinu z zaabsorbowanym molibdenem. Kolumnę taką poddaje się naświetlaniu strumieniem neutronów w reaktorze jądrowym. Ponieważ glin ma mały przekrój czynny dla powolnych neutronów, więc proces zachodzi wydajnie i powstaje mało innych izotopów. Na tym etapie niepromieniotwórczy Mo-98 przechodzi w nietrwały Mo-99. Porowate