Skan9

uia uitniui jv.ii

22.5.3.2. Dawki graniczne

W sprawie dawek granicznych i tak zwanych wskaźników pochodnych obowiązuj w naszym kraju zarządzenie prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z 31 marca 18 r. Według tego zarządzenia dawka graniczna wyrażona jako efektywny rów-noważniłc dawki dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące fW~ciągu kolejnych 12 miesięcy) wynosi 50 mSv (5 remów). Natomiast dawka graniczna dla osób zamieszkałych lub przebywających w ogólnie dostępnym otoczeniu źródeł promieniowania jonizującego wyrażona jako efektywny równoważnik dawki

w ciągu 12 miesięcy nie może przekroczyć 1 mSv (OJ rema)-

Wskaźnikami pochodnymi, które określają zagrożenie promieniowaniem jonizującym, są:

a)    roczne wchłonięcie graniczne (ALI) odpowiadające określonej dawce granicznej (na przykład 50 mSv);

b)    stężenie radionuklidów w powietrzu (DAC) dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące.

Zarządzenie, o którym mowa, zawiera aneks, w którym zostały podane wartości ALI dla wszystkich radionuklidów oraz wartości DAC dla wybranych radionuklidów. Na przykład ALI w^ekerelach dla ⁹⁰Sr dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące, przy założeniu wchłonięcia drogą oddechową, wynosi 7 • 10⁵. Wartości te dla innych grup ludności podlegają zmniejszeniu, na przykład dla dzieci - stukrotnie.

Rozdział 23_

WPŁYW PROMIENIOWANIA NIEJONIZUJĄCEGO NA ŻYWY ORGANIZM

23.1. Charakterystyka promieniowania niejonizującego. Uwagi terminologiczne

Marian Kucharski

Promieniowaniem niejonizującym nazywamy promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu optycznej części widma tego promieniowania, to znaczy promieniowanie nadfioletowe (ultrafioletowe - UV>, światło, promieniowanie podczerwone^(tab. 23.1). Właściwościami tego promieniowania i zjawiskami fizycznymi, jakie ono wywołuje, zajmuje się optyka.

729