729

22.5J.2. Da* ki granic/m* dlii niektórych grup ludności

W sprawie dawek granicznych i tak zwanych wskaźników pochodnych obowiązuje w naszym kraju zarządzenie prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z 31 marca 1988 r. Według tego zarządzenia dawka graniczna wyrażona jako efektywny równoważnik dawki dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące (w ciągu kolejnych 12 miesięcy) wynosi 50 mSv (5 remów). Natomiast dawka graniczna dla osób zamieszkałych lub przebywających w ogólnie dostępny m otoczeniu źródeł promieniowania jonizującego wyrażona jako efektywny równoważnik dawki w ciągu 12 miesięcy nic może przekroczyć I mSv (0.1 rema).

Wskaźnikami pochodny mi. które określają zagrożenie promieniowaniem jonizu-jącym. są:

a)    roczne wchłonięcie graniczne (ALI) odpowiadające określonej dawce granicznej (na przykład 50 mSv);

b)    stężenie radionuklidów w powietrzu (DAC) dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące.

Zarządzenie, o który m mowa. zawiera aneks, w którym zostały podane wartości ALI dla wszystkich radionuklidów oraz wartości DAC dla wybranych radionuklidów*. Na przykład ALI w bekerclach dla ^Sr dla osób narażonych zawodowo na promieniowanie jonizujące, przy założeniu wchłonięcia drogą oddechową, wynosi 7 • 10*. Wartości te dla innych grup ludności podlegają zmniejszeniu, na przykład dla dzieci - stokrotnie

Rozdział 23_

WPŁYW PROMIENIOWANIA NIEJONIZUJĄCEGO NA ŻYWY ORGANIZM

23.1. Charakterystyka promieniowania niejonizującego. Uwagi terminologiczne

Marian Kucharski

Promieniowaniem niejonizującym nazywamy promieniowanie elektromagnetyczne / zakresu optycznej części widma tego promieniowania, to znaczy promieniowanie nadfioletowe (ultrafioletowe - UV). światło, promieniowanie podczerwone (lab. 23.1). Właściwościami tego promieniowania i zjawiskami fizycznymi, jakie ono wywołuje, zajmuje się optyka.

729