Konstrukcję kozłów odbojowych da się zaszeregować do trzech grup. Do pierwszej z nich zaliczyć można odbojnice dla suwnic lekkich. Posiadają one rozwiązanie konstrukcyjne pokazane na rys. 15.45. Zderzakiem jest zwykle drewno — najczęściej bukowe. Drugą grupę stanowią kozły odbojowe dla suwnic typu średniego. Konstrukcja kozła jest bardziej rozbudowana, tak, jak to widać na rys. 15.46. Dla najcięższych suwnic projektuje się kozły widoczne na rys. 15.47. Uderzenie jest wtedy amortyzowane przez zderzaki sprężynowe, przy czym często, aby zmniejszyć jego wpływ na belkę podsuwnicową i na most suwnicy, stosuje się dodatkowo sprężyste zamocowanie kozła do belki.
15.10. SLUPY I TĘŻNIKI ESTAKAD PODSUWNICOWYCH
Oddziaływanie belek podsuwnicowych pionowe, jak i poziome przekazuje się na słupy podsuwnicowe. W skład pionowego obciążenia wchodzą maksymalne i minimalne oddziaływania od obciążenia suwnicami /?max i /?mjn oraz ciężar własny belek C'h i słupa Siły poziome działają w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach. Hamowanie wózka lub ewentualne skośne podnoszenie ciężaru wywołuje siły //,. W tym samym kierunku może także działać wiatr Wx. Obie te siły leżą w płaszczyźnie przekroju poprzecznego estakady i mogą zmieniać znak. Hamowanie mostów suwnic powoduje działanie sił H2. Siły te mogą być ewentualnie zwiększone o działanie wiatru W2 skierowane prostopadle do mostu suwnicy. Opisany układ sił pokazano na rys. 15.48, przy czym rysunek uzupełniono siłą W3 od działania wiatru skierowanego bezpośrednio na słup.
!<*
W estakadach stosuje się słupy o konstrukcji kratowej lub pełnościennej złożonej z blach, przy czym posiadać one mogą stały lub zmienny moment bezwładności, tak jak to pokazano na rys. 15.49. Zwykle w naszych krajowych warunkach projektuje się słupy kratowe, gdyż posiadają one większą sztywność przy mniejszym zużyciu stali. Nie należy stosować słupów zbyt wiotkich, bowiem ich poziome przemieszczenia niekorzystnie wpływają na eksploatację suwnic. Ugięcie poziome słupów estakad i hal z transportem natorowym sprawdza się na działanie sił pionowych i poziomych od jednej suwnicy bez uwzględnienia równoczesnego działania wiatru. Wyjątek stanowią przypadki, gdy założenia technologiczne przewidują stałą współpracę dwu stiwnic. Ugięcie poziome słupów obliczonych w układzie płaskim nie powinno przekraczać następujących
wartości: — jeżeli ugięcie słupa oblicza się bez uwzględnienia współpiacy słupów
1UUU
■ h
sąsiednich, 7^7577 - jeżeli ugięcia słupów oblicza się z uwzględnieniem współpracy 1 DUU
słupów sąsiednich.
W przypadku obciążenia w kierunku podłużnym 2(Joo ~~ nieza^żnie od sposobu obliczenia słupa.
Siłami wywołanymi hamowaniem wózka suwnicy obciąża się dwa naprzeciw położone słupy, proporcjónalnie do ich sztywności, przy czym słup o mniejszej sztywności powinien być obciążony przez co najmniej 30% całkowitej siły hamowania. Siłami wywołanymi hamowaniem mostu suwnicy obciąża się tężniki podłużne. W wyjątkowych przypadkach, dla estakad krótkich do 60 m, można obciążyć siłami hamowania wszystkie słupy proporcjonalnie do sztywności. Rozwiązanie takie nie jest jednak zalecane, bowiem z uwagi na luzy w łożyskach nie ma gwarancji równomiernego przekazywania się sił na słupy.
Słupy w płaszczyźnie przekroju poprzecznego pracują jak wsporniki ściskane i zginane, przy czym ich długość wyboczeniowa:
(15.124)
= »■
/