materialną. Nie brano pod uwagę społecznych potrzeb robotników jako członków grupy i napięć powstających z powodu ich niezaspokojenia.
2. Nie dostrzegano ludzkiego dążenia do zadowolenia z pracy (problem alienacji).
Traktuje się zarządzanie jako działalność występująca w wielu dziedzinach życia gospodarczego i społecznego obejmującą m.in. praktyczną umiejętność z zakresu wszystkich funkcji zarządzania. Podejście takie uzasadnia nazwę: szkoła uniwersalistyczna. Wielu określają mianem klasycznej. Mają po temu prawo, bowiem jest to jeden z podstawowych nurtów inicjujących nauki zarządzania.
1916 - Administration Industrielle et Generale
Pierwsze sformułowania funkcji zarządzania. Wyeksponowanie zasady jednoosobowego kierownictwa. Wskazanie, ze kierowanie nie jest tylko sprawą osobistego talentu, ale umiejętnością jak każda inna. Zarządzania można się nauczyć, jeśli znane są jego podstawowe zasady i sformułowana zostanie ogólna jego teoria.
Zróżnicowanie umiejętności kierowniczych wg szczebli zarządzania.
Funkcje zarządzania to: planowanie, organizowanie, rozkazywania, koordynowanie i kontrola.
Robotnicy i kierownicy mają wspólne cele; koncepcja partnerstwa w zarządzaniu. Przywództwo nie powinno być tradycyjnym wynikiem władzy płynącej z formalnego autorytetu kierownika, lecz skutkiem jego większej wiedzy i specjalizacji.
Wykorzystanie spontanicznych procesów społecznych na poziomie mikro do usprawnienia zarządzania.
Podkreślenie odpowiedzialności przedsiębiorstwa wobec społeczeństwa: dobra i usługi powinny być dostarczone po możliwie najniższych cenach, o zadowalającej jakości i
4