7349811092

liczby uwag, które brano pod uwagę przy ulepszeniu formatu i wprowadzaniu zmian. Ponieważ zmiany zaczęły mieć charakter permanentny, w 1973 r. LC zaproponowała utworzenie stałego komitetu zajmującego się wprowadzaniem zmian (powstał on przy American Library Association i nazwany został MARBI -ALA Committee on Representation in Machine-Readable Form of Bibliographic Information). Zmiany podzielono na pięć kategorii¹:

-    zmiany spowodowane zmianami przepisów katalogowania,

-    zmiany spowodowane wymogami Library of Congress,

-    zmiany spowodowane wymaganiami prenumeratorów serwisów MARC,

-    zmiany dostosowujące format do międzynarodowych standardów,

-    zmiany spowodowane nowymi zastosowaniami danych w formacie MARC.

LC wprowadziła wymóg akceptowania zmian przez prenumeratorów na dwa miesiące przed ich wprowadzeniem do swoich serwisów.

W 1968 r. rozpoczęto też konwersję retrospektywną katalogów LC, gdyż wiele bibliotek było zainteresowanych „przepisaniem" istniejących katalogów na formę czytelną dla komputera (format MARC II). Wtedy też pojawił się termin RECON, od REtrospective CONversion. Aby wyeliminować ręczne wprowadzanie opisu z kart katalogowych opracowano program optycznego rozpoznawania znaków (OCR - Optical Character Recognition), co było największym osiągnięciem technicznym projektu pilotowego RECON. Natomiast osiągnięciem merytorycznym była konstatacja, że konwersja retrospektywna jest ogromnym i bardzo kosztownym przedsięwzięciem; a w związku z tym powinna być scentralizowana lub co najmniej centralnie koordynowana.

W latach siedemdziesiątych opracowano formaty LC MARC dła innych typów danych, takich jak kartoteki haseł wzorcowych czy opis elektronicznych zbiorów danych (data files). Rozwój BNB MARC poszedł w nieco innym kierunku. Główny nacisk położono na konsolidację, pozwalającą na użycie tego formatu zarówno bibliografii narodowej jak i w systemach lokalnych. W 1975 r. wydano standardową edycję opisu formatu², nazywanego odtąd UKMARC (nazwa ta pojawiła się już w 1970 r. w odniesieniu do projektu pilotażowego³ jednak dopiero w 1975 r. stała się nazwą narodowego formatu brytyjskiego; podobnie, na początku lat siedemdziesiątych⁴, LC MARC zmienił nazwę na USMARC.

STANDARDY ZWIĄZANE Z MARC

Biblioteki uznawały ważność standaryzacji na długo przed stworzeniem formatu MARC, jednak przetwarzanie automatyczne wymaga dużo większej precyzji. Błędy lub różnice w opisie, bez trudu rozpoznawane i tolerowane przez człowieka, w automatycznym przetwarzaniu są niedopuszczalne, gdyż na przykład opuszczenie jednego znaku może zmienić interpretację treści rekordu, czyniąc przetwarzanie nieefektywnym. Potrzeba lokalnego tworzenia rekordów

1

   Avram H.D.: MARC. Its history and implications. MARC Development Office, Library of Cpi. gress, Wsshington 1975 s.11

2

   UKMARC manuał. 1 st standard ed. British Library Bibliographic Services Division. tafeaon

1975    /$

3

   Jeffreys A.E., Wilson T.D. (red.): UKMARC project: proceedings of Ihe seminir^n Ihe <(

UKMARC Project. Oriel Press 1970    \

4

   The USMARC formats: underlying principles. LCIB, 42(19) 9 May 1982, 148-52