zdolności, które powinny być brane pod uwagę przy ocenie inteligencji. Zakładał, że inteligencja nie jest czymś stałym; podlega w pewnym ograniczonym zakresie, oddziaływoniom zewnętrznym (edukacji i środowisku społecznemu). Jako pierwszy opracował test inteligencji (opublikował go \
:> się ono do rozwi
iu trudności (na każdy wiek prze ecie „wieku unwsłoweuo". OdiT
: z zadań badającyc le zadania, a rozwii
innych dzieci w ty
wszystkich zadań przeznaczonych dla jakiegoś w ieku. Wskaźnik ten został wykorzystany przez \V. Sterna w 1912 roku dla skonstruowania ilorazu inteligencji, jako iloczynu wieku umysłowego i wieku żyda ( II™- WU/W Ż).
Binet uważał; że rozwój poznawczy jest procesem konstruowania, który ma na celu przy stosowanie się do świata fizycznego i społecznego. Dzieci pfrzyśwajają nowe doświadczenia, zgodnie z aktualnymi sposobami myślenia; inteligencja leży u podłoża wszystkich czynności, zarówno prostych jak i złożonych; aktywnoś
dziecka (zwłaszcza zabawa) odgrywa ważną rolę w rozwoju). W badaniach nad rozwojem
poznawczym za najważniejsze uważał odkrywanie sposobu myślenia dziecka w warunkach
codziennych (nie laboratoryjnych); za cenne uważał analizowanie popełnianych przez dzieci błędów.
Binet interesował się również rozwojem pamięci u dzieci. Prowadził badania nad uczeniem się
tekstów, wykorzystaniem dzieci w roli naocznych świadków oraz nad rolą pamięci w operacjach
umysłowych wykonywanych przez ekspertów.
Podjął także rozważania nad rozwojem z punktu widzenia edukacji. Uznał, że opracowanie
właściwych sposobów nauczania jest możliwe wyłącznie w oparciu o zrozumienie natury dziecka na
każdym z etapów jego rozwoju. Nauczanie powinno ewoluować: od konkretu do abstraktu;
obejmować obszar nieco wyprzedzający aktualne możliwości dziecka: wykorzystywać wysoki poziom aktywności dziecka, umożliwiając mu odkrywanie świata.
■ James M. Baldwin (1861-1934). Psycholog amerykański; w większym stopniu teoretyk niż badacz empiryczny. Jego prace wywarły wpływ m.in. na poglądy: Piageta, Kolberga czy Wygotskiego. Wniósł poważny wkład merytoryczny i organizacyjny do psychologii naukowej. Redaktor pierwszego psychologicznego czasopisma naukowego (The Psychological Review\ 1895).
Wprowadził pojęcie reakcji okrężnych, dzięki czemu wyjaśnił jak doświadczenie jest internalizowane i przekształcane w nawyki. Przedstawił podstawy teorii progresywnego rozwoju wiedzy w dzieciństwie (mechanizmy asymilacji i akomodacji). Rozszerzył koncepcję rozwoju poznawczego na rozwój społeczny, w zakresie którego dokonuje się rozwój osobowy. Rozpatrywał także reakcje pomiędzy naturą a wychowaniem, wskazując na ich wzajemne zależności.