Przez dowolnie położoną prostą m poprowadźmy dwie płaszczyzny rzutu
jące f, i f2 odpowiednio prostopadłe do rzutni *, i nx. Krawędź przecięcia m' = f, xx, jest rzutem poziomym prostej m, a krawędź przecięcia m" = fx x aj jest jej rzutem pionowym. Po sprowadzeniu obu rzutni do płaszczyzny rysunku, rzuty prostokątne m' i m" prostej m mają położenie przedstawione ntf-łys. 3.ł3b.
Płaszczyznę ft rzutującą prostą m na rzutnię poziomą nazywamy płaszczyzną pozio-mo-rzutującą, a płaszczyznę fj rzutującą prostą m na rzutnię pionową nazywamy płaszczyzną pionowo-rzutującą.
OJ
Jf |
[?Ł | ||
a* | |||
--— B/ | |||
m —^ |
b)
Punkt, w którym prosta m przebija rzutnię poziomą nazywamy iltcirm poziolttybi prostej m i oznaczamy przez Hm; punkt, w którym prosta m przebija rzutni^ pionowi, nas-
zywamy Mailem pionowym proste! m i oznaczamy przez Vj
b)
Dwie proste skośne.
b)
Prostą c równoległą do rzutni n, nazywamy prostą czołową.
----- b)
s'
Prostą p równoligłą do rzutni Jti' nazywamy prosta pozioma.
Dwie przecinające się proste.
Prosta s równoległa do osi rzutów x Dwie proste równoległe.