Jądro ogoniaste ma kszalt podłużny i przebiega łukowato stykając się ze światłem komory bocznej. Składa się z głowy, która jest największą jego częścią, oraz trzonu i ogona, które w miarę swego przebiegu stopniowo zwężają się. Ogon jądra ogoniastego dochodzi do ciała migdałowatego (rys. 38).
Stosunki topograficzne poszczególnych części ciała prążkowanego przedstawia rysunek 39. Jak widać, jądro soczewkowate jest oddzielone od jądra ogoniastego torebką wewnętrzną (duże skupisko włókien nerwowych dokorowych i odkorowych). z przodu jednak obie te struktury łączą się. Gałka blada jest położona przyśrodkowo i graniczy z torebką wewnętrzną. Od skorupy oddzielają pasmo istoty białej zwane blaszką rdzeniową zewnętrzną. W obrębie gałki bladej spotykamy pasmo istoty białej, zwane blaszką rdzeniową wewnętrzną. Dzieli ono gałkę na część przyśrodkową i boczną. Od zewnątrz skorupa, a wraz z nią cale jądro soczewkowate. graniczy z torebką zewnętrzną, która oddziela je od przedmurza.
kora mózgowa
Rys. 39. Schemat topografii jąder podstawy
Ciało prążkowane jest ważną częścią układu pozapiramidowego, którego zadaniem jest regulacja napięcia mięśniowego i kontrola nad zakresem i płynnością ruchów' dowolnych.
Ciało migdałowate znajduje się w biegunie płata skroniowego. tuż z przodu rogu skroniowego komory bocznej. Funkcjonalnie należy do układu lim bieżnego. Część ciała migdałowatego, filogenetycznie starsza, odgrywa pewną rolę w czynnościach węchowych. Budowę i czynność ciała migdałowatego omawiamy w rozdziale 9 (s. 382).
Przedmurze stanowi niewielkie skupisko istoty szarej między jądrem so-czewkowatym a wyspą. Od jądra soczewkowatego oddziela je torebka zewnętrzna, od wyspy — torebka ostatnia. Przedmurze jest połączone z ciałem migdałowatym, skorupą i istotą czarną. Funkcjonalnie jest zaliczane do układu pozapiramidowego.
89