Fabaceae
Bylina pochodząca z USA. pokrojem przypominająca okazały krzew o prostych, ponad 2 m łodygach. Liście pierzaste, złożone z 6-8 par eliptycznych, sinozielonych listków. Kwiaty żółte, w krótkich gronach wyrastających z kątów liści w górnej części pędów. Kwitnie VIII-IX.
Szczególnie efektowny jako soliter na wzniesieniu lub pod ścianą budynku. Powinien rosnąć na ciepłych, nasłonecznionych stanowiskach o lekkiej, piaszczysto-próchnicznej i niezbyt wilgotnej glebie. Mrozoodporność wystarczająca. Młode sadzonki warto na pierwszą zimę zasypać warstwą torfu lub kompostu.
Ponieważ nasion u nas nie zawiązuje (za późno kwitnie), pozostaje rozmnażanie wegetatywne. Starsze rośliny można wiosną wykopać i zdrewniałą karpę korzeniową porozcinać na części, mające pąki i wiązki korzeni.
Południowoeuropejska, filigranowa bylina uprawiana często jako roślina dwuletnia. Ponad kępki szarozielonych, trawiastych liści wyrastają cienkie, pokładające się pędy długości ok. 30-50 cm. zakończone stokrotkowatymi koszyczkami. Mają one ok. 3 cm średnicy i płatki bladoniebieskie lub białe z ciemniejszą nasadą. Kwitnie VI-VIII.
Uprawiany przeważnie z przeznaczeniem na suche bukiety. Słomiankowate koszyczki nie tracą kształtu ani barwy przez kilka lat po zasuszeniu. W ogrodzie można go uprawiać na suchych i słonecznych stanowiskach, np. sucha łąka. step. Pomimo to nie będzie zbyt długowieczny.
Młode rośliny należy pozyskiwać z nasion, a także z sadzonek korzeniowych.
v' r,. |
■gSfS? |
IŁŃ', | ||||
f * ^ * .. sj ^ ij y1*# ' j4bi_ SS.-Ci c” . -lŁ * ^Ky |
i |
.1 |
| ^;«. 7 . |v* ■ f/. • *Vj>Ki.^1ł3^: | ||||
n; f. - i - /* A* VV,V |
-A'/- r r.^ <*> ' »llrC - ‘T^i ■*>. • A |