strart

^:

'

•1

I

^; .

¹

:\

Zenon JASIŃSKI

Polityka oświatowa

jako narzędzie oddziaływania państwa na system edukacyjny

1. Ustalenia terminologiczne

Państwo, prowadzące określoną politykę oświatową, może wpływać na kształt i model systemu edukacyjnego, jego funkcjonowanie oraz uzyskiwane efekty. Termin polityka oświatowa jest związany z jednej strony z polityką, a z drugiej z funkcjonowaniem systemu oświatowego. Zanim jednak powstał system oświatowy używano pojęcia „polityka szkolna”. Termin „polityka szkolna” funkcjonował do czasu ukształtowania się powiązań szkół i placówek pozaszkolnych w system oświaty. Można mówić o rozszerzeniu zakresu pojęciowego. Powstanie pojęć „system oświatowy” i „polityka oświatowa” ma charakter historyczny i jest związane z rozwojem systemu szkolnego. Stąd w słownikach pedagogicznych innych krajów funkcjonowały także terminy „polityka szkolna”, „Schulpolitik”. Obecnie używa się powszechnie terminu „polityka oświatowa”, aczkolwiek pojawia się też termin „polityka edukacyjna”, zwłaszcza w krajach zachodnich, gdzie częściej używany jest termin „system edukacyjny” a nie „system oświatowy”. Czesi używają terminu „vzdela-vaci politika”¹, Anglicy „eductional policy”, Francuzi „politiąue de leducation”, Niemcy „Bildungspolitik”². Zarówno terminy czeski, jak i niemiecki są bliższe treściowo polityce kształcenia.

W Polsce powszechnie przyjmuje się rozumienie terminu polityka oświatowa za M. Pęcherskim jako:

1

-J. Kotasek, Hlaoni referat, [w:] Promeny Skały, ućitele i żaka na prelomu tisicileti. ProŁokol sjezdu ućitelu v Brnę 30-31 srpna 2000, Brno 2001, s. 15.

2

“ Europejski Tezaurus Edukacyjny, IJ3N. Komisja Wspólnot Europejskich. Rada Europy, Warszawa (b.r.w.J, s. 153.