Metody oddziaływania państwa na przebieg cyklu koniunkturalnego (metody te są określane przez cele oddziaływania)
Można zaobserwować ewolucje celów interwencjonalizmu państwowego( początkowo występuje interwencjonizm antykryzysowy czyli oznaczający podejmowanie działań w celu łagodzenia skutków zaistniałego już kryzysu)
Natomiast interwencjonizm antycykliczny przynosi rozszerzenie interwencji na wszystkie fazy cyklu oznacza to przeciwdziałanie bieżącym wahanie koniunkturalnych zwłaszcza poziomu zatrudniednia.
Państwo może oddziaływać stabilizująca na gospodarkę przede wszystkim za pomocą polityki fiskalnej i pieniężnej. W przypadku polityki fiskalnej (stymulacyjnej) następuje zmniejszenie przychodów budżetu.
Rząd zmniejsza dochody budżetu np. poprzez obniżenie stopy podatkowej oraz dąży do wzrostu wydatków w wyniku czego wzrasta zazwyczaj deficyt budżetowy. Tego rodzaju polityka prowadzi do wzrostu wydatków konsumpcyjnych i inwestycyjnych a jej rezultatem jest zwiększenie poziomu produkcji i zatrudnienia przy czym procesom tym towarzyszy zwykle wzrost cen.
Polityka restrykcyjna w przypadku prowadzenia polityki fiskalnej (restrykcyjnej) nastawionej na hamowanie koniunktury państwo dąży do zwiększenia dochodów budżetu oraz ograniczenia wydatków. To przyczynia się do zmniejszenia konsumpcji i inwestycji, w rezultacie obniża się poziom zatrudnienia i produkcji oraz zmniejsza tempo wzrostu cen. Polityka pieniężna - przez polityką fiskalną uzyskuje się odwrotnie w przypadku stabilizacji przez politykę fiskalną występuje stabilizacja przez politykę pieniężną (monetarną) Tzw. lepsze rezultaty daje oddziaływanie restrykcyjne.
Polityka drogiego pieniądza- polega ona na wzroście stopy rezerw minimalnych, stopy redyskontowej oraz sprzedaży państwowych papierów wartościowych, działania te zmniejszają podaż pieniądza i powodują podwyższenie stopy procentowej. Efektem działania tych czynników jest zmniejszenie rozmiarów kredytów a następnie także inwestycji popytu globalnego, poziomu zatrudnienia, produkcji oraz tempa wzrostu ceny.
Polityka ekspansywnej polityki pieniężnej =polityka taniego pieniądza polega na obniżaniu rezerw minimalnych i stopy redyskontowej oraz skupowaniu skarbowych papierów wartościowycli przez Bank Centralny. Rosną możliwości udzielania kredytów przez banki, rośnie podaż pieniądza i stopa procentowa obniża się. Prowadzi to do wzrostu inwestycji i popytu globalnego, a następnie do zwiększenia zatrudnienia i produkcji oraz do zwiększenia wzrostu cen.