wysklepka
służka ,.starsza", pod gurtem
górny rząd okien (okno nawy głównej)
żebro krzyżowe nawy bocznej
gurt międzyprzęsłowy (łuk jarzmowy) nawy głównej
żebra ograniczające przęsło nawy głównej przy gurcie
mur nawy głównej w części zewnętrznej w polu łuku tarczowego jest murem tarczowym, a w części
rozdzielającej nawy jest murem
międzynawowym
arkada międzynawowa obramowana dwoma żebrami ograniczającymi
żebro krzyżowe sklepienia nawy głównej
żebro tarczowe (ograniczające przęsło nawy głównej), wyznaczające łuk tarczowy
żebro tarczowe nawy bocznej, wyznaczające łuk tarczowy
żebra ograniczające przęsło nawy bocznej przy gurcie
dolny rząd okien (okno nawy bocznej)
służka „starsza" i służki „młodsze” na ścianie nawy bocznej
Bazylikowy system sklepień krzyżowych z żebrami i gurtami. Służki na filarze wspierają gurty i żebra. Każdemu elementowi sklepienia odpowiada służka. Żebra ograniczające przęsła biegną przy gurtach międzyprzęsłowych i arkadach międzynawowych oraz wyznaczają łuki tarczowe ścian nawy głównej i naw bocznych.
W późnym gotyku żebra owijają się wokół gładkich podpór (172*) lub wyłaniają się bezpośrednio z filarów i ścian. Halle, kościół famy, ukończony 1536.
Przekroje filarów. Wczesne formy: służki opracowane jako okrągłe kolumienki przystawione (1) lub nawet nieco odstawione (2) od trzonu okrągłego filara. W-gotyku dojrzałym liczba służek i ich profilowanie odpowiadają arkadom i żebrom sklepiennym (3, 4, 5, 6). Gotyk późny: zanikające rozczłonkowanie ścian i arkad powoduje też zmniejszenie liczby służek, które miękko łączą się ze sobą (7, 8).