GRECJA
Grecy stosowali dwa sposoby zapisywania liczb: joński i ateński.
Ateńczycy do pisania liczb używali początkowych liter słów — liczebników:
r oznaczało 5, bo (jenie po ateńsku znaczy 5,
! |
1 | |
2 |
II | |
3 |
HI | |
4 |
IIII | |
5 |
r | |
6 |
n | |
7 |
ni | |
8 |
nil | |
9 |
mu | |
W |
A | |
11 |
Al | |
15 |
AF | |
20 |
AA | |
30 |
A A A | |
40 |
A A AA | |
50 |
P | |
60 |
PA | |
70 |
PA A | |
00 |
P AA A | |
90 |
PA A A A | |
100 |
H | |
200 |
HH | |
400 |
HHHH | |
500 |
P | |
mc |
'-F__ | |
1000 |
A — oznaczała 10, bo deka po grecku znaczy 10,
H — oznaczało 100, bo hekaton po grecku znaczy
X — oznaczało 1000, bo jest to początkowa litera słowa chilioi — 1000,
M — oznaczało 10 000, bo myrias znaczy po grecku 10 000.
I, II, III, IIII — oznaczało 1, 2, 3, 4.
Znaczka F używano również do oznaczenia wybranych wielokrotności 5 i tak:
Zgodnie z opisanymi regularni oznaczenia znajdujące się poniżej opisywały liczby znajdujące się po prawej stronie (w używanym dziś przez nas zapisie).
MMFXXXFuhFaAAFi 28 786
FmmFxxFhHHFaF 77 865
FmMMMhFaAAA 90 865