§iM I Wstęp
W badaniach prototypowych i odbiorczych wszystkich wielkości wiertarek kadłubowych PMU • /ncjest dokonanie pomiarów sztywności statycznej i wyznaczenie wskaźników sztywności •Klvt /iicj zespołów wrzeciennika, stołu i kadłuba wiertarki.
I (Wskaźnikiem sztywności statycznej określonego zespołu wiertarki kadłubowej nazywa się PiłlłMH stosunku przyrostu siły obciążającej wrzeciono, działającej wzdłuż jego osi, do ^••Innego tym obciążeniem przyrostu przemieszczenia zespołu, mierzonego w umownie iyiym kierunku.
A L Zasady dokonywania pomiarów
Umiane zespoły wiertarki kadłubowej obciąża się siłą osiową poprzez specjalny trzpień pWw ą wzdłuż osi wrzeciona. Wielkość największego obciążenia należy przyjąć na podstawie IinU u podanych przez konstruktora obrabiarki lub zawartych w dokumentacji techniczno-■llins< | Największa siła obciążająca powinna wynosić:
= (1,20 + 1,25) • Pi
m
(3.38)
T, [ N] - największa siła osiowa.
W pizypadku braku określonej siły osiowej wartość największej siły obciążającej przyjmować l|kM według danych zawartych w tablicy 3.11.
hiłn obciążająca wywierana jest między wrzecionem a stołem wiertarki. plWbtil \ pomiarów przemieszczeń oraz punkty pomiarowe zespołów wiertarki pokazano na rys. * jfłl, •! układ pomiarowo-obciążający pokazano na rys. 3.21.
lako dodatnie zwroty przemieszczeń przyjmuje się odpowiednio zwrot działania siły c) :i w kierunku poziomym - zwrot od wrzeciona ku prowadnicom.
Tablica 3.11
Wielkość charakterystyczna |
Największa średnica wiercenia [mm] | ||
25 |
40 |
63 | |
1 bij większa wartość siły i .... LNj —------- . |
15000 |
25000 |
35000 |