Teoria piel str 2

c. III rzędowe- dobrowolne wybrane role np. hobby

13.    Teorie samoopieki opracowała:

a.    C. Roy

b.    D. Orem

c.    E. Rogers

14.    Ogólne właściwości strukturalne i funkcjonalne, jakimi dysponuje człowiek, dzięki którym może odpowiadać na ciągłe zapotrzebowanie związane z regulowaniem własnych procesów życiowych, utrzymaniem strukturalnej i funkcjonalnej integracji oraz z promowaniem własnego rozwoju i osiągnięciem dobrostanu to:

a.    deficyt samoopieki

b.    asenda samoopieki

c.    domaganie samoopieki terapeutycznej

15.    D. Orem wyróżniła 2 typy aktywności pielęgniarskiej. Podkreśl właściwe:

a.    określająca, produktywna

b.    rozpoznawcza, terapeutyczna

c.    określająca. Spekulatywnie praktyczna

16.    Pacjent wymagający pełnej zależności objęty jest systemem pielęgnowania:

a.    częściowo-kompensacyjnym

b.    wspierająco-uczącym

c.    w pełni kompensacyjnym

17.    M. Leninger opracowała model pielęgniarstwa:

a.    transkulturoweso

b.    psychodynamicznej opieki

c.    systemowego

18.    W odrzucaniu metaparadigmu na korzyść troskliwości mówi:

a.    D. Orem

b.    M. Leninser

c.    C. Roy

19.    Model oparty na 2-óch pojęciach stresu- reakcji na stres i mechanizmów radzenia sobie ze stresem to model:

a.    systemowy

b.    środowiskowy

c.    potrzeb

20.    Środowisko wykreowane wyróżniła w sowim modelu:

a.    D. Orem

b.    F. Nightingale

c.    B. Neuman

21.    Stan dobrego samopoczucia według B. Nauman identyfikowany jest z:

a.    normalna linia obrony

b.    elastyczna linią obrony

c.    linią odporności

22.    J. Watson określa pielęgniarstwo jako:

a.    naukę i sztukę. Sztuka pielęgnowania jest skoncentrowanie na świadczeniu holistycznej troskliwości. Pielęgniarka asystuje pacjentowi, zapewnia mu pomoc w odzyskaniu harmonii. Pacjent oczekuje od pielęgniarki zarówno wykonywania zleceń lekarskich zarówno z leczeniem medycznym jak i humanist\’cznei troskliwości.

b.    głównym celem jest pomoc człowiekowi, rodzinie, grupie w utrzymaniu optymalnego stanu równowagi w konkretnym czasie. Interwencje pielęgniarskie polegają na przywracaniu lub pomocy w osiągnięciu bądź utrzymaniu optymalnego zdrowia poprzez prewencje

c.    terapeutyczna działalność przejawiająca się we wzajemnym współdziałaniu pielęgniarki i pacjenta dla uzyskania możliwie najwyższej jakości potencjału zdrowotnego podopiecznego