Zabezpieczenia zwarciowe przewodów powinny być zmniejszane zawsze na początku zabezpieczanej linii (licząc od źródła energii do odbiornika) oraz w miejscach, gdzie obciążalność zwarciowa przewodów dalszego ciągu linii lub jej odgałęzienia ulega zmniejszeniu. Zabezpieczenia od przeciążeń przewodów można zmienić w dowolnej odległości od początku zabezpieczonej linii, jednak przed pierwszym rozgałęzieniem lub gniazdem wtyczkowym.
W odgałęzieniach linii - wówczas, gdy przewody odgałęzienia mają mniejszy przekrój niż linia - powinno się zmniejszać zabezpieczenia nadmiarowoprądowe.
Nic wolno zabezpieczać przewodów uziemień ochronnych i roboczych, przewodów ochronnych, przewodów obwodu wzbudzenia silników prądu stałego.
Charakterystyka działania urządzenia zabezpieczającego przewody od przeciążenia powinna spełniać następujące dwa warunki:
• w których: Ib - prąd roboczy (obliczeniowy) w obwodzie, In - prąd znamionowy lub nastawiony urządzenia zabezpieczającego, Ui - obciążalność prądowa długotrwała przewodu, Iw - prąd zadziałania urządzenia zabezpieczającego.
Praktycznie prąd T może być przyjmowany jako:
• prąd powodujący działanie wyłączników,
• prąd powodujący zadziałanie wkładki topikowej.
Urządzenia zabezpieczające przed zwarciem powinny spełniać
dwa warunki:
• zapewniać zdolność przerywania przepływu prądu zwarciowego o wartości nie mniejszej od wartości spodziewanego prądu zwarciowego;
• czas przerywania przepływu prądu zwarciowego powinien być taki, aby temperatura przewodów nie przekroczyła temperatury granicznej dopuszczalnej przy zwarciu.
Przy doborze zabezpieczeń obwodów instalacji przez różne urządzenia zabezpieczające (bezpieczniki, nadmiarowe wyłączniki instalacyjne i wyłączniki różnicowo-prądowe) należy zapewnić koordynację charakterystyk tych urządzeń, co wymaga uzyskania danych dotyczących energii przenoszonej przez urządzenia zabezpieczające. W tym celu powinien być spełniony warunek:
(Ik)2 • t < k2 • S2
gdzie: U - składowa początkowa prądu zwarciowego, A; t -czas, s; S - przekrój przewodu, mm2 ; k - współczynnik, A/mnr • s.
Współczynnik k wynosi:
115 - dla przewodów o żyłach miedzianych i izolacji PVC,
74 - dla przewodów o żyłach aluminiowych i izolacji PVC.
Podstawowe wymagania dotyczące zabezpieczeń silników7 są podane w normie [29J.
Przy projektowaniu zabezpieczeń silników należy kierować się ponadto następującymi zaleceniami:
1) Zabezpieczenie od przeciążeń silników trójfazowych, należy instalować:
- w sieciach z uziemionym punktem neutralnym - w trzech fazach,
- w sieciach z izolowanym punktem neutralnym - co najmniej w dwóch fazach.
2) Dla silników zainstalowanych poza miejscem zagrożonym wybuchem można nie stosować zabezpieczeń od przeciążeń jeżeli:
- prąd znamionowy silnika jest mniejszy niż 4 A,
- moc znamionowa silnika przeznaczonego do pracy ciągłej nic przekracza 10 kW i przeciążenie jego jest mało prawdopodobne (pompy, wentylatory),
- silnik jest przeznaczony do pracy przerywanej.
3) Każdy silnik powinien mieć oddzielne zabezpieczenie zwarciowe, dopuszcza się wspólne zabezpieczenie zwarciowe dla grupy silników tak dobrane, aby w przypadku zwarcia w jednym silniku zadziałało zabezpieczenie grupowe.
123