Uczciwek090

- zanikowe.

Zabezpieczenie zwarciowe chroni od skutków zwarć w uzwojeniach silników i doprowadzeniach. Najprostszym i najczęściej stosowanym zabezpieczeniem zwarciowym są bezpieczniki topikowe. Należy pamiętać o tym, że prąd wkładki topikowej nie może być mniejszy od prądu znamionowego silnika.

Przy wyznaczaniu prądu znamionowego wkładki topikowej bezpiecznika, można korzystać ze wzoru:

w którym: Ib - prąd znamionowy wkładki topikowej bezpiecznika, l_r - początkowy prąd rozruchowy silnika, a - współczynnik uwzględniający stopień trudności rozruchu.

Wartość początkowego prądu rozruchowego silnika podana jest w katalogach silników. Można jednak przyjmować następujące średnie wartość prądu rozruchowego:

•    silnik klatkowy, rozruch bezpośredni I_r = 6 ■ I_zn; gdzie: I_zn - prąd znamionowy silnika,

•    silnik klatkowy, rozruch za pomocą przełącznika gwiazda-trójkąt; I_r = 2 ■ I_2n,

•    silnik pierścieniowy: I_r= 1,7 ■ I_zn.

Wartość prądu znamionowego podana jest na tabliczce znamionowej silnika.

Przyjmuje się następujące wartości współczynnika dla bezpieczników o działaniu bezzwłocznym:

•    rozruch    lekki:    a    = 2,5;

•    rozruch    ciężki:    a    = 2;

•    rozruch    bardzo ciężki:    a    =1,6.

Zabezpieczenie przeciążeniowe, chroni od skutków przeciążeń, tj. od skutków przekroczenia dopuszczalnych temperatur. Najczęściej stosowanymi zabezpieczeniami od przeciążeń są wyzwalacze termiczne. Zabezpieczenie przeciążeniowe powinno być nastawione na prąd nie większy niż 1,1 prądu znamionowego silnika.

Zabezpieczenie zanikowe należy stosować w przypadkach, gdy: niedopuszczalny lub niepożądany jest samorozruch silnika, zc względu na bezpieczeństwo obsługi lub specyfikę procesu technologicznego. Chroni od szkodliwych skutków powrotu napięcia po jego znacznym obniżeniu lub zaniku.

3.4.6. Eksploatacja silników elektrycznych

Przed każdym uruchomieniem urządzeń napędowych, dokonanym bezpośrednio przez obsługę, należy sprawdzić, czy ruch urządzeń nie stworzy zagrożenia bezpieczeństwa obsługi lub otoczenia, albo nie spowoduje uszkodzenia urządzeń napędowych.

Zarządzenie [35] wprowadziło podział urządzeń napędowych na następujące grupy:

a)    I grupa - urządzenia o mocy większej niż 250 kW oraz urzą

dzenia o napięciu znamionowym powyżej 1 kV bez względu na wartość mocy,

b)    II grupa - urządzenia o mocy od 50 kW do 250 kW o napię

ciu znamionowym 1 kV i niższym,

c)    III grupa - urządzenia o mocy poniżej 50 kW, ale nie mniej

szej niż 5,5 kW,

d)    IV grupa - urządzenia o mocy poniżej 5,5 kW.

Ruch urządzeń napędowych grupy II, III i IV dopuszcza się przy odchyleniach napięcia zasilania większych niż 5%, jeżeli urządzenia te są dostosowane do takich odchyleń napięcia lub są eksploatowane w warunkach nie powodujących przekroczenia prądów znamionowych oraz zapewniających prawidłowy rozruch.

Urządzenie napędowe wyłączone samoczynnie przez zabezpieczenie można ponownie uruchomić po stwierdzeniu, że nie występują objawy świadczące o uszkodzeniach. Jeżeli natomiast urządzenie zostanie przez zabezpieczenie powtórnie wyłączone, to można je uruchomić powtórnie po usunięciu przyczyn wyłączenia.

Stan techniczny urządzeń, ich zdolność do pracy i warunki eksploatacji powinny być kontrolowane i oceniane na podstawie wyników przeprowadzonych okresowo oględzin i przeglądów.

155