Jeżeli napięcie znamionowe urządzeń elektroenergetycznych o napięciu bezpiecznym jest wyższe niż 25 V prądu przemiennego lub 60 V prądu stałego, to wszystkie części czynne powinny być chronione przez zastosowanie osłony lub izolacji roboczej wytrzymującej w czasie 60 sekund napięcie probiercze 500 V przy 50 Hz.
3.7.4.2. Ochrona przeciwporażeniowa podstawowa
Ochronę przeciwporażeniową podstawową urządzeń elektroenergetycznych o napięciu znamionowym nie wyższym niż 1 1<V należy wykonać przez zastosowanie co najmniej jednego z następujących środków:
1) izolacji roboczej,
2) osłon,
3) barier i ogrodzeń przenośnych lub umieszczenie części czynnych
poza zasięgiem ręki.
Izolacja robocza powinna pokrywać całkowicie części czynne i powinna być tak wykonana, aby była trwale odporna na występujące w czasie eksploatacji oddziaływania mechaniczne, chemiczne, elektryczne i cieplne, a usunięcie jej było możliwe tylko przez zniszczenie.
Osłony powinny mieć wystarczającą w warunkach eksploatacyjnych trwałość dla zachowania wymaganego stopnia ochrony i odpowiedniej odległości od części czynnych urządzeń elektroenergetycznych. Usunięcie osłon powinno być możliwe tylko z użyciem odpowiednich narzędzi.
Nieizolowane części czynne urządzeń elektroenergetycznych powinny znajdować się wewnątrz osłon o stopniu ochrony co najmniej 1P2X.
Dopuszcza się stosowanie osłon poza ich częściami poziomymi, o stopniu ochrony niższym niż IP2X, pod warunkiem zastosowania napisów ostrzegawczych, lamp sygnalizacyjnych lub innych równorzędnych środkowo
Bariery i ogrodzenia przenośne zastosowane jako środek ochrony przeciwporażeniowej podstawowej, powinny być tak wykonane, aby zapobiegały nie zamierzonemu dotknięciu części czynnych chronionych urządzeń elektroenergetycznych w razie konieczności usunięcia w czasie eksploatacji innych środków ochronnych. Ochrona podstawowa, polegająca na umieszczeniu urządzeń elektroenergetycznych poza zasięgiem ręki, powinna być tak wykonana, aby w zasięgu ręki nie znajdowały się części jednocześnie dostępne o różnych potencjałach.
Jeżeli części jednocześnie dostępne o różnych potencjałach są oddzielone od siebie osłoną (siatką, ekranem) o niższym stopniu niż IP2X, to zasięg ręki powinien być określony bez jej uwzględnienia.
Wyłączniki różnicowoprądowe stanowią uzupełnienie ochrony przed dotykiem bezpośrednim. Nie mogą być jedynym środkiem ochrony. Ich zadaniem jest jedynie uzupełnienie ochrony w przypadku nieskuteczności działania innych środków ochrony przed dotykiem bezpośrednim.
3.7.4.2.1. Stopnie ochrony obudów urządzeń elektrycznych
„Stopnie ochrony” określają spełnienie przez obudowy urządzeń elektrycznych ochrony przed:
• dotknięciem do części będących pod napięciem,
• dotknięciem do niebezpiecznych części w ruchu,
• przedostaniem się ciał stałych do wnętrza obudowy,
• przedostaniem się wody do wnętrza obudowy.
1) Stopnie ochrony oznacza się za pomocą dwóch liter IP oraz dwóch umieszczonych za nimi cyfr charakterystycznych:
a) Pierwsza cyfra charakterystyczna określa stopień ochrony:
- osób przed dotknięciem do części znajdujących się pod napięciem lub niebezpiecznego zbliżenia się do nich,
- osób przed dotknięciem się do niebezpiecznych części będących w ruchu,
- przed przedostaniem się do wnętrza obudowy ciał stałych.
b) Druga cyfra charakteiystyczna określa stopień ochrony urządzeń przed przedostaniem się do ich wnętrza wody.
2) W szczególnych przypadkach stosuje się oznaczenia dodatkowe za pomocą następujących liter:
191