3.7.7. Połączenia wyrównawcze
Połączenia wyrównawcze nie są samodzielnym środkiem ochrony przed dotykiem pośrednim, ale tylko wspomagającym - ochroną dodatkową.
Norma [41] zaleca szerokie stosowanie tych połączeń również w przypadkach, gdy nie jest możliwe uzyskanie skuteczności ochrony przez samoczynne wyłączenie zasilania i nie ma możliwości zastosowania innych środków ochrony dodatkowej.
Nie można stosować połączeń wyrównawczych w urządzeniach prądu stałego, ponieważ mogłoby to doprowadzić do powstania drogi przepływu prądu upływowego powodującego korozją elektrolityczną, a w konsekwencji niszczenie rurociągów ułożonych w ziemi.
Nie wolno także stosować połączeń wyrównawczych elementów metalowych objętych ochroną przed dotykiem pośrednim przez zastosowanie urządzeń II kłasy ochronności, separacji elektrycznej lub izolacji stanowiska, ponieważ mogłoby to doprowadzić do przenoszenia napiąć dotykowych i likwidować w ten sposób skuteczność działania tych ochron.
Połączenia wyrównawcze realizuje się przez umieszczenie w
najniższej kondygnacji obiektu głównej szyny (zacisku) uziemiającej, do której należy przyłączyć:
• przewody uziemiające,
• przewody ochronne lub ochronno-neutralne,
• funkcjonalne przewody uziemiające (w razie potrzeby),
• metalowe rury oraz metalowe urządzenia wewnętrznych instalacji wody zimnej, wody gorącej, ścieków, centralnego ogrzewania, gazu (tu stosować wstawką izolacyjną), klimatyzacji, powłoki metalowe oraz pancerze kabli itp.,
• metalowe elementy konstrukcyjne, np. zbrojenia.
Na rys. 28 przedstawiono przykład połączeń wyrównawczych głównych wykonanych w piwnicy oraz połączeń wyrównawczych dodatkowych (miejscowych) w łazience budynku mieszkalnego.
211