Ule002

50 ZRÓB SAM 1/83

poziomym, a więc gniazdo (część ramek, na których matka składa jajeczka, a w innych komórkach znajduję się larwy i czerw) i miodnia (druga część ramek z miodem) znajduję się obok siebie. Zawsze naprzeciw wylotka zlokalizowane jest

gniazdo, a miodnia z jednej lub z obydwu stron. Liczba ramek może być różna - od 14 do 24. Typowymi leżakami sę ule: warszawski zwykły i leżak wielkopolski, najprostsze w obsłudze, maję wolny dostęp do każdej ramki, dużo po

wierzchni „manipulacyjnej". Jest to ul atrakcyjny dla miłośnika - hobbisty, który przeględa rodziny najczęściej sam, z pietyzmem i głównie dla przyjemności. Można go polecić pszczelarzom poczętkujęcym oraz właścicielom małych pasiek amatorskich, szczególnie stacjonarnych.

Deska 675x85x17-2szt

Listwa 393x25x10-15szt } Listwa 110x 25x10-30 szt) Listwa 360 x 25x 10-I5szt)

Ścieśniacz gniazda-2szt | Beleczka rmędzyramkowa

Deska 595x140x17 2szt

Deskc 375x140x17

393x10x10 -16 szt Beleczka miedzyramkowa

Ramka - I6szt

Deska 430x54x1 - 4 szt.

3 Deska 640x54x17 - 4szt.

Ule stojaki - sę przystosowane do pionowego rozbudowywania pojemności. Składaję się z kilku kondygnacji po 10 ramek. Gniazdo zlokalizowane jest w dolnym korpusie, miodnia w górnym. Ten typ ula zaleca się dla dużych towarowych pasiek, prowadzęcych często gospodarkę wędrownę. Należę do nich ule stojaki wielkopolskie (rys. 1), produkowane u nas seryjnie. Obsługa ich jest trudniejsza, zwłaszcza dla poczętku-jęcych pszczelarzy, gdyż wymaga fachowego przygotowania.

Ule kombinowane - łęczę w sobie cechy leżaka i stojaka. Gniazdo poszerza się poziomo, a w razie potrzeby dodaje się nadstawkę nad gniazdo. Nadstawka jest typowym magazynem na miód, gdyż pszczoły najchętniej gromadzę zapasy nad czerwiem. Część miodu będzie też złożona w bocznych ramkach gniazdowych. Do uli kombinowanych należę ul Dadanta (rys. 2) oraz typowy warszawski poszerzony (rys. 3). Oba typy sę produkowane seryjnie i można je nabyć w sklepach pszczelarskich okręgowych spółdzielni pszczelarskich. Nadaję się one do prowadzenia pasiek stacjonarnych w rejonach o dużych pożytkach. Sę dobre do zimowania pszczół w okresie niskich temperatur.

BUDUJEMY UL

Do budowy drewnianych uli używa się najczęściej suchego drewna sosnowego. Do wykonania ula słomianego jest potrzebna żytnia słoma, długa, nie młócona, z obciętymi kłosami. W ostatnich latach coraz powszechniej stosuje się w budownictwie pasiecznym materiały zastępu-jęce drewno, jak płyty pilśniowe twarde i miękkie, płyty korkowe, sklejkę, a także masy plastyczne. Do budowy uli o ścianach podwójnych używa się cienkich desek, między którymi umieszcza się materiał izolacyjny - pakuły (wyczeski), watę odpadowę, paździerze lniane lub konopne, mech i prostę słomę. Dobrym izolatorem jest tez sieczka słomiana, wełna drzewna i sitowie, najgorszym trociny i wióry. Należy jednak pamiętać, że materiał izolacyjny powinien być suchy.

Przy budowie ula ważna jest przede wszystkim dokładność, zachowanie kętów prostych i dokładnych wymiarów, a także szczelność wszystkich złęczy. Nic tak nie szkodzi pszczołom, jak wilgoć i przecięgi. Dlatego ul powinien być pomalowany farbę olejnę albo zaimpregnowany pokostem lub goręcym woskiem. Daszek ula zabezpiecza się przed przemakaniem obija-jęc go papę lub blachę.

W następnych numerach opiszemy sposoby wykonania dodatkowego wyposażenia ula, a także niezbędne prace w pasiece.

BARBARA MALINOWSKA

Fot. Marek D. fyarożniak

W zasadzie,w budowie ula i to każdego typu istotne są tylko wymiary wnętrza ula tj. szerokość komory, odstęp ramki od ścianki, odległość ramek dolnego korpusu względem górnego, min.odstęp dołu ramki od dennicy.