Untitled 52

₂^) Żyrafa i krasnoludki

Tupię w podłogę tak jak mogę I klaszczę w ręce jak najprędzej! Ściszam tupanie, zwalniam klaskanie... W końcu zupełna cisza nastanie!

Wsypuję mąkę, szczyptę soli I jajeczko wbijam powoli, Dolewam wodę, dodaję masło,

I płynnym ruchem ucieram ciasto.

Kreślę w powietrzu wielkie koło I rysuję buzię wesołą:

Usta i nosek, uszy i oczy,

Na głowie grzywkę oraz warkoczyk.

Kładę swe ciało na podłogę I zmniejszam się jak tylko mogę. Teraz rozkładam nogi i ręce, Zajmuję podłogi jak najwięcej.

i

Kucam i jestem bardzo malutki,

Chyba mniejszy niż krasnoludki.

Nagle rosnę wysoko, wysoko I staję z żyrafą oko w oko.

Macham rękami jak skrzydłami,

A teraz trzęsę kolanami.

Kopię sobie niewidzialną piłkę. Zamykam oczy tylko na chwilkę.

Ręce w górę - robię wichurę,

Ręce w dół i kłaniam się wpół. Naszego rozstania nadszedł już czas, pa, cześć, cześć, cześć - pożegnam was!

słowa: Agnieszka Kornacka muzyka: Marek Walichniewicz