'Miejsce teorii w zespole dyscyplin buda: Teoria li terał vryj«$t: odzajcm autorefleksji (Prask Leiitnccbia'1 wii^o'?Tio5C!a >jyty:::v;ą (Edward Said) ściśle pcw;;
-pra<
:e (Walter Cain)
•wnością, która postępuj -dyscypliną która tworzy ramy dla prała -dyskursem interpretującym rir:^. ;i_vr«kii:
-1 oaza i ero praktyki retcryczac,- ($lev«t Mailloiu) -•::urtHfi.:n.k:oiy pragnie rządzić praktyka (Stanicy Fish)
praktyką *Davt<j Atfcirw)
»'ki interpretacji (Gregory Jay. Daviri Miller) krytyką kulturową (Joseph Naioli)
francuski li.uzof-
Fcaręcts Lyotard
o&taczne.
»literatur;- struktura listo w francuskich r,u przełomie !at tfOrych i 70 tych- Jedni
larwiedzytrśTte.-atarzc.^apcwnrający-łttcćafjregnawgńyc-^r.ccy" rnndirmenry---
iak wyrazi) w końcu iat 70tye'n :Ow, którzy nie rozumieją,’
a. dzi ciem .kor cepra alr.yc:
■ języka i rńc rnoźss icl.'wcale ze sobą pogoczic.
« akceptowanymi sposobam. wra:
jako poetyka normatywna (z góiy narzucająca pisarzom regufy iwo rżenia lite Później od ok. -XIX w, zaczęła funkcjonować lak&jakc ;>net-. l,n opisowi cziela-liiaraećie. W końcu-XiX w. pojawiła się *v postaci poetyki .histoityczn ihcntckich oraz ich ewolucję w procesie liisioryczrohterackiir.)
worząc podbudowę d
Wszystkie te odmiany przyniosły koncepcje teoretyczne fteoria kompozyc ijicmmej jediwk pcaryka-ftodnpnic jak rctoryka-pełnibi raczej funkcje nraktyc
inierpretaoji-dziel-literaGkichr..... -
Poetyka była niewątpliwie cd.-ym z najważniejszych źródeł teorii.
ka vksscaitcw
U XIX V
Obok poetyki drugie takie v/ntmt żróchc stanowiła komparalystyka •kera się początkowo we Francji.
Komparatysiyka oadaia przede wszystkim podobieństwa i różnice typologiczne między ooszczególrywii liter narodowymi, skupiając się również na określeniu wpływów i zależności rozmaitych kultu.* .rcerackich.
Oprócz poetyki i kc-mparatyStyki teoretyczne wypowiedzi można było zraieżć w pismach Platona. Arysto Xviita, Hegla, Tiioe'a (myślicieli pozytywistycznych, az po Nietzschego. Foucóiilrs czy Derririę
Aesiheiica (1750-58) Aleksandra Sacmęancna udokumentowała ostateczni; -czejścte Się poetyki i teoi! Nie zawsze udaje się precyzyjnie nodziclic poetykę od t*cn\ to wliistoiii wiedzy o ' teraturze starano-jię poetykę jako praktyczną wiedzę o warsztacie analitycznym teorię-dyscyplinę abstrakcyjną i pojęciową. Teoria mi obszarze nacki ni: oędzie juz ty ko dumacr/ć. czym jest '.iteram-.-. ;;ic będzie przede wszystkie
całościowo, logiczne, abstrakcyjne, syscernow;. pewne, obiektywne, racjonsune. spójne itd.
W XX w na gruncie sin.-lnuralizmu pojawiła r.ię reflcksja-czy ci którzy rworzą .eorię. pragną by pewne 1*2 obszarze owej dziedziny zostały należycie- skomentowane wyjaśnione, czy też-by znalazły właściwe miejsc* jakiegoś modelu.
Na gruncie strukluranżmu pojawiła ętę jedna z nąjńtidziei wji!uwowydr definicji teorii lit„ obowiązująca dt.ii;: c«rs w badaniach literackich Według r iej teoria .:t„ to-