Zdjecie1438

JERCTAW f

I . inAD w macana iw^M » >fnorek ormagnano nwnnok Udka m« Uu>Mm«- « W*    ^S*?\

!, f, . ^ peótOii ni im «n i afo 5 ml mummmn imtmni Watka o M|tawW 1 *n«/m\. dodano V*> ' ^m' «Vorinn»» Nummintn i nft ipwnn alnałiainH r-nftw pr*y k — 510 nm

rWIft lla mu Matka było w pfdhca mocni |m|na. )Wr» anarlokt    OJ3 • A_w“ OJt■

> , /    1 > Alan tarnina mtanaantny MfkNu tahiMyna««in i neerwieni <■ k ranitow^ nniarund w kiłiiasU *

cm wjiiliida 0,3 (|**y l- 430 mi) i 1.0 (jarcy k- 030 nan> Korry—iąt * **nyOi paladkrutoai* « «*»*'• MjiMitf hnrunft<H» ar mlaaranlnlr.

—	—- \	^ł«— A
1 Mpklf tnluMlyiwiwy	o	i_________ ■» : '
UB'»<iń c» Itfwulmf	90	\«oo

cyykri" i wyOumnc*. no czym po^pa dziabnW ftkimnmw

Jl (2pkt) Zdefiniuj pąfacłe _««kh Iwmi moWtulwn^' typ** jnotwular hnacnn*'

4. (2pkt) W 2009 roku Nafrodi NoMa # dNMH wfhi przyznana za badania tknyczpac UiW.

Krótko mchmrmkteryruj „otłfckl hakucr^T ayMany w^amnknym ■ymbotom % wyyufcniy, yj m poi

«łjj tak dkttt aiAdsnw ruwkoar

5. (łpkt) W krwi pagenta c oukn^cą anałuuwtno zawartość hemoglobiny ^ikawtfM^ (,V%ik\ marnując hemoglobinę nie$likoumną (HbAO) jako wzorzec wewnętrzny.

t' rym ceiu sporządzano roztwór kalibrecyjny zawierający ISO mg/m\ HbMc oraz \S\ badanej próbki krwi dodano taką ilość HbAO. by jej stętenk było dokładnie takie tamo jak w t-i Ob datownika dirantatagrafii cieczowego wprowadzono 5 u\ t-ru V iViVirar~/piayi \ pa iśnuśifraft ruj. a następnie identycznie postępowano z badaną próbką krwi.

Na podauwie tuyakanych danych oblicz stężenie hemoglobiny gWkowanej w krwi badan agfi

próbki badanej krwi

HbAlc

2si m

152 500

^ MMI

lAtm"