Zdjecie9

Zdjecie9



(10.19)


H.-^"A//«<0,978-4H [msł.w.l *

gdzie AH [m] - geometryczna różnica poziomów wody w kotle i skrzyni cieplnej zmierzona na planie siłowni

Pompy zasilające dobiera się tak, aby punkt pracy wyznaczony przez rzeczywistą wydajność i wysokość podnoszenia leżał w obszarze stosowalności pompy, blisko jej parametrów nominalnych. Z uwagi na dążenie do unikania krótkich i częstych włączeń pomp obniżających ich żywotność oraz żywotność automatyki okrętowej, rzeczywista wydajność dobranych pomp nie powinna przekraczać dwukrotnej wartości wydajności obliczeniowej. Po dokonaniu doboru pomp należy podać ich niezbędną charakterystykę.

10.5.2. Obliczenia i dobór pomp obiegowych kotła utylizacyjnego

Wydajność pomp obiegowych oraz krotność obiegu wody należy określać zgodnie z zaleceniami producenta kotłów. Przepisy PKS wymagają, aby kotły o ważnym przeznaczeniu z przymusowym obiegiem wody miały co najmniej dwie pompy obiegowe, w tym jedną rezerwową. Przeciętne krotności obiegu wody    w kotłach utylizacyjnych typu

La Mon ta wahają się w granicach 6+20. Przyjmuje się, że wystarczająca krotność obiegu wody w warunkach nominalnych wynosi 4+6. W przypadku kotłów dwudśnieniowych, przyjmowane krotności obiegu wody w części wysokiego ciśnienia mogą być mniejsze od 4. Należy jednak mieć na uwadze fakt, że przy małej krotności obiegu wody będzie występować szybkie odkładanie się kamienia kotłowego zwłaszcza w wężownicach pierwszych, "gorących* sekcji odparowania kotła, co może prowadzić do przegrzania rurek.

Wydajność pompy obiegowej koda utylizacyjnego określa się z zależności:

H = m, Jv [mil    (10.20)

KU K n    •

gdzie:

m.    - krotność obiegu wody;

[kg/b] - wydajność nominalna kotła;

ps [kg/m3] - gęstość wody słodkiej odpowiadająca temperaturze wrzenia wody


przy założonej wartości ciśnienia pary.

W obliczeniach wstępnych można założyć ps = 920 kg/m3, co odpowiada temperaturze wody 140+-150°C. Dokładniejsze wartości gęstości wody pt w funkcji temperatury i ciśnienia można odczytać mm. z odpowiednich tabel zamieszczonych w Załączniku.

Pomijając w obliczeniach wstępnych różnice wysokości słupa wody po stronie tłocznej i ssawnej pompy oraz różnice prędkości przepływu wody w króćcu tłocznym i ssawnym, wysokość podnoszenia pompy obiegowej określa się z zależności:

160


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zdjecie0 (10.21) H0-*v° + Ap° [kPs] gdzie: Ap° [kPa] - straty przepływu wody po stronie ssawne); Ą/
Zdjęcie0151 (10) 2 =f J S [(, * zzV *ri* = V* n + V* + w* Gdzie: I v, w -pktedowe wektora V w I
Image06 10 1.19. Ruch punktu na płaszczyźnie dany jest równaniami: x — ht2, y = ct2, gdzie b i c są
skanuj0058 (10) 96 B. Cieślar Wn (111-14) gdzie W„fan (111-15) III.3.2. PRĘTY O PRZEKROJU ZAMKNIĘTYM
Zdjęcie0303 (2) 10 Co. ro jest PNstwjgf? Vtyfctefz o#n**«dBr * a wędkara r b lozs^antt■ pocaywefyfck
Zdjęcie1210 10 p I I I I I I I I I I I I I musi być spełniony po odflmeeaiu knlejttyóh
zdjęcie(10) 1* OtAAMiMNf1 f * o «v?V Zcj^dhi*. v UMm 1; fc(7 - ir * w>^ htfUlĆH
Zdj?cie093 (2) 10, Ff>nno*ć (łiMMtmą » u^ciu    nw*** f) RH*cW ommtera pr«ff>Kw
skanuj0058 (10) 96 B. Cieślar Wn (111-14) gdzie W„fan (111-15) III.3.2. PRĘTY O PRZEKROJU ZAMKNIĘTYM

więcej podobnych podstron