Zdj¦Öcie3163

Syłaftm przrdmk*4n ~rn za ttttony

Kierunek Pedagogika specjalna PC, I rok Specjalność

Rodzaj studiów: stacjonarne, niestacjonarne,

pierwszego stopnia. drugiego stopnia, jednolite magisterskie

Nazwa przedmiotu Psychologia i psychopatologia rozwoju człowieka		Rok I	Status przedmiotu w planie studiów Obowiązkowe
			Kod przedmiotu
Łączny wymiar godzin. 45	Forma zajęć	Forma zaliczenia Egzamin	Liczba punktów w ECTS
	Wykłady: Ćwiczenia* 15 30

Cele przedmiotu:

Omówienie poszczególnych okresów rozwojowych oraz charakterystycznej dla nich psychopatologii Studenci zapoznają się z podstawowymi właściwościami rozwoju i śledzą zmiany rozwojowe (poznawcze, emocjonalne, społeczne, moralne) w poszczególnych okresach życia człowieka, poznają też podstawowe teorie psychologiczne dotyczące rozwoju Na bazie prawidłowości rozwojowych przedstawiane są możliwe zaburzenia zdrowia psychicznego i rozwoju, charakterystyczne dla poszczególnych okresów.. Omówiony zostanie obraz kliniczny zaburzeń, przyczyny, problemy ich diagnozy i metody pomocy psychologicznej osobom cierpiącym na zaburzenia zdrowia psychicznego.

Treści ogólne przedmiotu:

Przedmiot prowadzony jest w formie wykładów i ćwiczeń ćwiczenia dotyczą przede wszystkim teorii rozwoju < psychopatologii rozwoju , zaś wykłady poświęcone są w większym stopniu tematyce prawidłowości poszczególnych okresów rozwoju.

Wprowadzeniem do przedmiotu psychologia i psychopatologia rozwoju człowieka jest odwołanie się do podstawowych pojęć rozwój zmiana ciągłość determinanty, badania, life-span dovelopment approact» Studenci poznają zasady i prawidłowości psychicznego rozwoju człowieka zaieżno&o pomiędzy jednostkowym cyklem życia człowieka a szeroko rozumianym kontekstem kulturowo społecznym

Studenci poznają koncepcje penodyzacji biegu życia człowieka oraz wybrane koncepcje i teone rozwoju człowieka (E H Enksona L S Wygotskiego J Piageta) Wprowadzone zostają również podstawy koncepcji resihtmęe czynników chroniących i czynników ryzyka.

Omawiane są poszczególne okresy życia człowieka prenatalny, wczesne dzieciństwo, wiek przedszkolny, młodszy wiek szkolny, adolescencja wczesna dorosłość, wiek średni i wiek starzenia się

Zaburzenia rozwoju omawiane są w kolejności zgodnej z wiekiem, w którym najczęściej są diagnozowane W okresie prenatalnym szczególny nacisk położony jest na rolę teratogenów i zagadnienia związane z Płodowym Zespołem Alkoholowym (FAS), Omawianie zaburzeń okresu niemowlęcego i wczesnego dzieciństwa koncentruje się wokół: roli więzi i zaburzeń przywiązania, całościowych zaburzeń rozwoju, upośledzenia umysłowego i zespołu Downa. Wśród zaburzeń najczęściej diagnozowanych w młodszym wieku szkolnym omawiane są problemy związane z nadpobudliwością psychoruchową z deficytem uwagi (ADHD), specyficzne trudności w uczeniu się (dysleksja rozwojowa) i zaburzenia zachowania. W okresie adoiescenqi uwaga poświęcana jest m in, zaburzeniom emocjonalnym, zaburzeniom