Zdjęcie0301

Wadą tej metody jest konieczność dokonywania pomiarów średnic odcisków i dalszego odczytywania twardości z tablic. Ograniczone zastosowanie tej metody wynika z niemożności przeprowadzenia pomiarów twardości materiałów bardzo twardych i próbek o małych wymiarach, a także warstw powierzchniowych.

Metoda Rockwella nie posiada wymienionych ograniczeń. Polega ona na dwustopniowym zagłębianiu penetratora w badany materiał przy określonych w normie (PN-78/H-04355) warunkach i następnym pomiarze trwałego przyrostu głębokości odcisku e po odciążeniu próbki - rys .7.3.

/////////////////////

K

Rys.7.3. Schemat pomiaru twardości metoda Rockwella: F -obciąże

nie wstępne, F -obciążenie główne, K-stała równa 100 lub 130, h -głębokość odcisku przy obciążeniu wstępnym, h-przyrost° głębokości odcisku wywołany obciążeniem całkowitym, e-trwały przyrost głębokości odcisku mierzony przy obciążeniu wstępnym, po usunięciu obciążenia głównego

Penetrator ma kształt stożka diamentowego o kącie wierzchołkowym 120° (skala C i A) lub kulki stalowej o średnicy /₁₆" (skaka B i F). Przy użyciu stożka diamentowego dokonuje się pomiarów twardości stali węglowych i stopowych po operacjach hartowania i ulepszania cieplnego, a także innych stopów o twardości mieszczącej się w skali C w przedziale 20+67HRC, natomiast w skali A w przedziale 60-90 HRA. Kulka stalowa stosowana jest do po-pomiarów twardości stali węglowych i stopowych w stanie zmiękczonym lub po normalizowaniu, a także stopów metali nieżelaznych o twardości w granicach 35+100HRB oraz 60+100HRF. W metodzie Rockwella penetrator jest zagłębiany w badany materiał w sposób