Rys. 7.5. Dobór kuta rozwarcia penetratora w metodzie Vlcker-sa (d/D=0,375)
Yf P1 D0®°Ca
&o'
i®
S®1
tii01
ml** W P°ć nal'
noś1'
ej
.a*
sae
rok
Rys. 7.6. Schemat pomiaru twardości metoda Vlckersa: 1-penetrator w postaci ostro. słupa diamentowego, 2-slla oh-ciążająca, 3-badana próbka, 4-odclsk
W
ch
7.4'
pr6
stosowanej wartości siły obciążającej pozwala na porównywania wyników. Odpowiedni dobór obciążenia umożliwia zatem badanie twardości zarówno cienkich warstw powierzchniowych, jak i dużych elementów.
Uniwersalność tej metody polega również na tym, że jako jedyna znormalizowana, wykorzystywana jest również przy pomiarach mikrotwardości.
Mikrotwardość jest to twardość, której pomiary przeprowadzane są przy obciążeniach mniejszych niż 10N. Konieczność dokonywania takich pomiarów zachodzi wówczas, gdy należy określić twardość poszczególnych składników strukturalnych, wybranych obszarów charakteryzujących się niejednorodnością składu, powłok (np. galwanicznych), cienkich warstw dyfuzyjnych (np. po obróbce cieplno-chemicznej), folii, cienkich drutów oraz wszelkich przedmiotów o niewielkich wymiarach.
Pomiary mikrotwardości Vickersa przeprowadza się w ten sam sposób, jak próbę twardości tą metodą, stosując jednak obciążenia mniejsze niż 10N. Norma (PN-79/H-04361) przewiduje możliwość
Met<
czące
próbki
i
mianę
obcia
D=10i
rial
nych
twa!