Grzyby stanowy niezależną grupę systemową składają się z około 50 000-250 000 opisanych gatunków, spośród których około 200-300 gatunków posiada właśowośo patogenne Natomiast w codziennej praktyce kkracznej rzeczywiste znaczenie chorobotwórcze ma kfta-krfkanaśoe gatunków z których niektóre występują kosmopolitycznie, moe w ogram czemu do stref klimatycznych lub kontynentów
Grzyby stanowią zróżnicowaną grupę organizmów euka riotycznych. Ogólnie dziełi s»ę je na dermatofity. grzyby droz dzopodobne, grzyby pleśniowe i łtne 2 kkn<znego punktu widzenia istotne znaczenie odgrywają dermatofity oraz grzy by drożdzopodobne z rodzaju Candida
Dermatofity nie stanowią odrębnej jednostki systemowej Obejmują one grupę saprofrtów. których właściwością jest zdolność do degradacji keratyny. zarówno ludzkiej, jak i zwierzęcej. Do tej grupy należą iiczne gatunki należące do trzech rodzajów: Microsporum. Tnchophyton \ Epfdermophyton. Niezależnie od podziału systemowego, dla celów praktycznych, dermatofity dzieli się w oparciu o krytenum ich naturalnej przynależności ekologicznej (ontohabrtat) oraz wymagania wobec żywiciela. Na tej podstawie wyróżnia się dermatofity antropo-filne (naturalnym żywicielem jest człowiek), zoofilne (zwierzę) i geofilne (bytujące w glebie). Do wymienionych grup należą różne gatunki wyszczególnionych wyżej rodzajów.
Dermatofity są czynnikami etiologicznymi infekgl zwanych grzybicami właściwymi (tineó).
Grzyby drożdzopodobne z rodzaju Candida bytują w organizmie zdrowego człowieka jako egzogenne saprofity kolonizujące błony śluzowe i skórę, nie wywołując objawów choroby. Wywołane przez nie zakażenia należą do tzw. zakażeń oportunistycznych. Rozwijają się one w warunkach zaburzonych mechanizmów obronnych gospodarza oraz w zmienionych warunkach środowiskowych różnych okolic ciała ludzkiego. Czynniki usposabiające do oportunistycznych zakażeń grzybami drożdżopodobnymi z rodzaju Candida dzieli się na wewnątrzpochodne, uwzględniające relacje mi-kroorganizm-gospodarz, oraz zewnątrzpochodne - jatro-genne i środowiskowe.
Czynniki usposabiające do występowania zakażeń
grzybiczych
C Środowiskowe:
- przebywanie w skupiskach ludzkich, takich jak internaty. hotele robotnicze, koszary, siłownie, baseny, gabinety odnowy biologicznej
- wysoka temperatura i wilgotność
czynniki żywieniowe (dieta bogata w węglowodany, niedobór witamin)
grupy społeczne szczególnie narażone na zakazenii grzybicze, np górnicy, żołnierze, sportowcy (noszeni! nieprzewiewnej odzieży i obuwia wykonanych z two rzyw sztucznych i gumy)
- migracje ludności;
□ Miejscowe.
- nadmierna potliwość
- przerwanie ciągłości tkanek (np urazy skóry, błon śl zowych, oparzenia, maceracja tkanek, okluzja)
- suchość skóry
- zaburzenia ukrwienia kończyn;
□ Ogólnoustrojowe:
- czynniki immunologiczne - niedobór neutrofilów krwi obwodowej (np. ostra białaczka, CT - chemioti pia), niektóre schorzenia prowadzące do braku limfi tów T, fagocytów jednojądrzastych (np. AIDS, CT), fekt układu siateczkowo-śródbłonkowego (wrod; brak lub defekt śledziony, splenektomia)
- chemioterapia i radioterapia
- leki: immunosupresyjne (cytostatyki), antybiotyki, tykosteroidy
- zabiegi chirurgiczne (np. sztuczne zastawki serca, bacja, tracheostomia, endoskopia, przeszczepy i przetaczanie krwi, operacje p. pokarmowego, ginekologiczne)
- czynniki fizjologiczne (np. ciąża, okres noworodki
- zaburzenia endokrynologiczne (np. cukrzyca)
- infekcje
- choroby nowotworowe.
Jednym z bardzo ważnych czynników, predyspom do zakażeń, jest noszenie ubrań i obuwia z materiałów tycznych zwiększających potliwość skóry!