(36)

Wyznaczamy Średnią wartość a.

paS Obliczanie niepewności pomiarowej stałej siatki

Ze względu na małą liczbę pomiarów w obliczeniach wykorzystamy metodę pochodnej logarytmicznej. Musimy wprowadzić jednak pewne uproszczenie.

ponieważ (fi <(/ wzór

przyjmie postać;

a tym samym

Aa _ A/ Ar„ a l Ar,

Ad przyjmujemy jako stalą.

Ostatecznie wynik pomiaru zapisujemy jako :

a = a ± Aa

2b. Wyznaczanie długości fal świetlnych

Znajomość stałej a siatki dyfrakcyjnej pozwala na wyznaczenie długości fal świetlnych odpowiadających poszczególnym barwom widma światła białego. Jako źródła światła, podobnie jak w poprzednich doświadczeniach użyjemy rzutnika. Aby wiązka światła padająca na siatkę dyfrakcyjną była możliwie wąska, w rzutniku umieszczamy szczelinę wykonaną z przełamanej żyletki. Szczelina taka, umieszczona w rzutniku w miejscu przeźrocza, pozwala otrzymać na ekranie ostry i bardzo jasny obraz.

Siatka dyfrakcyjna powoduje rozszczepienie światła białego na widma ciągłe I. II... rzędu. Weźmy pod uwagę widmo I rzędu. Ograniczając do czerwieni możemy napisać:

kĄ =asina_eĘ

Ponieważ h= 1, ostatecznie otrzymujemy:

Ą = asina_C'

Wartość s«n «, jest równa:

sin a,

11

JC,

jc, - odległość Środka czerwonego prążka ^na <xł *rodka prątka wrowego, i — odległość siatki dyfrakcyjnej od ekranu, na którym otrzymaliśmy widmo.

Podobny pomiar wykonujemy dla barwy czerwonej Żółtej i zielonej, niebieskiej oraz fioletowej. Wyniki pomiarów notujemy w tabeli:

Długość fali A Wyznaczamy jako średnią arytmetyczną trzech pomiarów.

Wyznaczanie niepewności pomiarowej długości fal świetlnych

Pod uwagę weźmiemy światło o barwie Żółtej. W widmie ciągłym jest ono bardzo wyraźnie określone. Niepewność pomiarową obliczamy w tym pomiarze metodą, pochodnej logarytmicznej.

•Jak pamiętamy:

A, = a sin Aj = a

li

² +

jeżeli przyjmiemy, że &£ «/ wzór ten mośćmy zapisać jako

a stąd

Wynik pomiaru

A,

CI

x_±

l

A, ^a jj '^l

mi i m |    ■