ćwiczenia 2

ZIEWANIE '

Weź głęboki wdech. Z płucami pełnymi powietrza, otwórz szeroko usta, podnieś do góry podniebienie miękkie i wydaj odgłos ziewania. Jeżeli to od razu me wywoła efektu prawdziwego ziewnięcia, to znaczy, że za bardzo się starasz. Rozluźnij się i spróbuj jeszcze raz - tym razem, nic wysilając się.

Jak to działa. Ziewanie relaksuje gardło, podniebienie, mięśnie szyi oraz pień mózgu. Pomaga „znaleźć się niżej, niż głowa” - pełniej odbierać doznania. Poprawia trawienie, zwiększając wydzielanie śliny. Wpływa też na zwiększoną produkcję serotoniny - neuro-transmitera, który działa uspokajająco, kiedy jesteśmy zbyt pobudzeni, a mobilizująco, gdy nasza energia opada. Pomaga też w regulacji przepływu płynu mózgowo-rdzeniowego, co uelastycznia zarówno mózg, jak kręgosłup.

WSTRZĄSANIE

Stań, ze stopami na szerokość bioder i lekko ugiętymi koiaumm. iti cu. nitiua^un, i [humuj kolana; powtarzaj to, aż złapiesz rytm „giga” (taki taniec). Całe ciało jest rozluźnione, trzęsie się w tym rytmie. Wstrząsaj też kończynami. Pozwól organom wewnętrznym na takie podskakiwanie!

Jak to działa: Taicie rytmiczne poruszanie się, wstrząsanie całym ciałem, podtrzymuje ruchy pulsacyjne organizmu; zwiększa przez to żywotność i powoduje dobre samopoczucie. Rozluźnia stawy; porusza przeponą; przyspiesza ruch płynów w ciele. Dodaje energii, bo stymuluje metabolizm; rozluźnia nas, kiedy czujemy się sztywni, naprężeni.

MRUCZENIE </-

Można to robić w każdej pozycji, ale Julie radzi zacząć od wygodnego leżenia. Wydaj z siebie dźwięk „Hmmmmmmm”. Pozwól, żeby przeniknął cale twoje ciało, jak wibracja. Kluczową sprawą jest tu świadomość odczuwania wibracji. Związane z tym doznania są ważniejsze, niż sam dźwięk. Pozwól, żeby pulsowanie dźwięku krążyło po twoim organizmie. Im bardziej będziesz zrelaksowany, tym głębiej dotrze dźwięk. Zobacz, czy zdoła dotrzeć do dłoni i stóp. Pozwól mu przepłynąć do głowy i mózgu. Mrucz i odpoczywaj, niech to będą działania naprzemienne. Kiedy się całkiem rozluźnisz, mruczenie ogarnie całe twoje ciało!

Jak to działa: Dźwięk przemieszcza się w ten sposób, że spręża i rozpręża środowisko (jakie by ono nie było), w którym się rozchodzi. Kiedy wprowadzasz dźwięk w swoje ciało, pulsacyjny ruch otwierania i zamykania pobudza je. Mięśnie, płyny, nerwy, organy wewnętrzne, kości -wszystko jest masowane. Likwiduje bloki i wywołuje efekt falowania; wszystkie części ciała są ze sobą powiązane i działają harmonijnie.

Aby osiągnąć jak najlepsze efekty, kiedy wykonujesz te ćwiczenia z klasą, trzymaj się kilku ogólnych zasad:

- Uczenie się następuje poprzez bezpośrednie doświadczanie nowych, przyjemnych doznań.

- Nic myśl o stulaniu się, żeby coś robić „dobrze”-te ćwiczenia maju być wesołą zabawą (aktywizować układ limbiczny oraz „gadzi mózg”), a nie, myśleniem i planowaniem (które

aktywizują korę mózgową). Jeśli nie jest zabawnie, to przerwij.

- Ćwiczcie po trochu, a potem odpoczywajcie, utrzymując w tym czasie świadomość nowych doznań C/as odpoczynku powinien być tak długi, jak czas ćwiczenia, żeby ciaio mogło przyswoić nowe wzory ruchowe, wibracje, oddech. Naprzemienne stosowanie aktywności i wypoczynku, w małych dawkach, sprzyja transferowi tego, czego się właśnie nauczyliśmy, do pamięci długoterminowej.

Dalsze narzędzia dla nauczycieli - przywracanie poczucia bezpieczeństwa, przynależności i kompetencji po traumatycznych przeżyciach.

Kilka / ćwiczeń przedstawionych poniżej może być bardziej odpowiednich dla pracy indywidualne), czy z małymi grupami; większość jednak nadaje się do pracy z całą klasą. Zostały podzielone na lizy grupy.

Ćwiczenia z muzyką, malowaniem i pisaniem, zwiększające poczucie bezpieczeństwa, wewnętrzne zasoby oraz świadomość nowych doznań.

DOBRE SAMOI*(JCZWCIE

1. Niech uczniowie narysują lub namalują sytuacje, w których czuli się dobrze (byli zadowoleni, szczęśliwi, czuli satysfakcję) ostatnio, albo też przed tym, co się wydarzyło (wypadkiem, huraganem, trzęsieniem ziemi, zranieniem, operacją, wykorzystywaniem, itd.)

2. Niech teraz przyjrzą się uważnie temu, co namalowali; potem, niech zamkną oczy i postarają się zlokalizować miejsce w ciele, gdzie ‘mieszka’ to dobre samopoczucie. Zachęć ich, żeby pozwolili temu odczuciu urosnąć i rozszerzyć się.

RADZENIE SOWI''

1. Urządźcie bluzę mózgów na temat tego, co pomaga uczniom radzić sobie w różnych sytuacjach. Zapisujcie wszystkie pomysły na tablicy, żeby każdy je widział. Poproś teraz, żeby każdy zrobił swoją własną listę „l.udzi, Zwierząt, Miejsc i Rzeczy”, które pomagają mu w radzeniu sobie / trudnościami. Na koniec, niech narysują jedną z tych sytuacji. (Przykłady: mój pies, kol. dziadek ogród, dom kolegi, ciocia, wiersze, śpiewanie, gra w piłkę, majsterkowanie, pływanie, imuiui i tata, pisanie listów, zabawa z bratem, mili nieznajomi, mój nowy nauczyciel, Bóg, zbicianie kflimeni, jazda na rowerze, harcerstwo, piesze wycieczki, rysowanie, czytanie, taniec, gra na oboju, telewizja, las, góry, plaża, mój pokój, pod wierzbą modlitwa, odrabianie matematyki, gry komputerowe, zabawa w udawanie, mój chomik, patrzenie na gwiazdy, puchowa kołdra babci, mój pluszowy miś, mój zestaw do malowania, „mały chemik”, pieczenie ciasteczek, jedzenie ciasteczek, skakanie po kamieniach, rozmowa z. kolegami, itd.)

2. Kiedy |ii/ obniżki są gotowe i pokolorowane, niech każdy przyjrzy się temu, co wybrał, jako pomagające w radzeniu sobie. Co czują patrząc na swój rysunek? Następnie, każdy ma sobie przypomnieć pik najbardziej niedawną sytuację, kiedy był z. tą osobą, czy zwierzątkiem (odwiedził