Celem ćwiczenia jest zapoznanie studentów z problematyką krzepnięcia i stygnięcia metali i ich stopów, z metodyką tworzenia wykresów równowagi dla stopów metali oraz utrwalenie wiadomości o podstawowych rodzajach wykresów równowagi.
Układy równowagi fazowej przedstawia się w postaci wykresów równowagi. Wykresy te opracowywane są doświadczalnie, różnymi metodami. Przemiany fazowe polegające na zmianie stanu skupienia z ciekłego w stały lub odwrotnie są badane metodą analizy termicznej. Przemiany w stanic stałym mogą być badane różnymi metodami - w tym metalograficznymi, dylatometryczną, elektryczną, magnetyczną albo radiograficzną.
Analizą termiczną nazywa się badanie związane z określeniem temperatury początku i końca krzepnięcia (lub topnienia) oraz temperatury przemian zachodzących w stanie stałym podczas ochładzania (lub ogrzewania) metali i ich stopów w celu opracowania wykresu (układu) równowagi. Polega ona na rejestrowaniu zmian temperatury stopu w funkcji czasu chłodzenia ze stanu ciekłego do temperatury pokojowej lub nawet niższej (gdy zastosowano wymrażanie). Zmiany temperatury w funkcji czasu można również rejestrować podczas nagrzewania. W wyniku tego otrzymuje się zbiór krzywych chłodzenia (lub ogrzewania), na których wszelkie efekty cieplne, występujące podczas przemian fazowych, uwidaczniają się w postaci przystanków izotermicznych lub załamań. Przystanki i załamania na krzywych krzepnięcia lub topnienia są wynikiem wydzielania utajonego ciepła krzepnięcia lub pochłanianiem ciepła topnienia.
91