0000010 (4)

Płatwie 145

Płatwie 145

(4.6)

Stan graniczny użytkowania płatwi sprawdza się ze wzoru

/ = y/fZ + fi < Igr

gdzie:

f_xt fy — przemieszczenia płatwi od charakterystycznych składowych obciążeń q_T i q_u wyznaczone według zasad przyjętych w mechanice budowli,

f<,r —graniczne ugięcie płatwi, które zgodnie z PN-90/B-03200 [98) wynosi: (/200 lub //150 w przypadku obudowy z blachy fałdowej i rozpiętości przęsła płatwi / < 0,0 m.

Zazwyczaj wskaźnik zginania płatwi \V_v (względem osi y — słabszej osi oporu przy zginaniu) jest zdecydowanie mniejszy od wskaźnika W_x (względem osi .%•). Wówczas wartość członu M_y,_mnx/Mny we wzorze (4.5) jest bardzo duża mimo stosunkowo małych wartości momentu zginającego A/_y. _mnx. Z tych też względów jest wskazana redukcja momentu zginającego    co uzysku

je się przez zmniejszenie rozpiętości płatwi l_y (w płaszczyźnie połaci dachu). Praktycznie zabieg ten polega na zastosowaniu ściągów (podwieszeń) z prętów pełnych o średnicy 84-20 mm. umieszczonych równolegle do połaci dachu. Ściągi tc łączą środniki płatwi. Są one usytuowane równolegle cło osi rygla dachowego, z wyjątkiem pola kalenicowego, gdzie biegną skośnie do węzła oparcia płatwi kalenicowej na ryglu. Zazwyczaj wprowadza się jeden łub dwa ściągi w każdym przedziale między dźwigarami dachowymi. Przykłady schematów rozmieszczenia oraz wytężenia ściągów połaciowych płatwi pokazano na rys. 4.7.

Ściągi płatwi pełnią funkcję dodatkowych podpór tych dźwigarów w płaszczyźnie połaci dachu. W związku z. tym .skróceniu ulegają rozpiętości przęseł l.,_t. co pokazano na rys. 4.7. Płatwie podwiesza się w jednym (rys. 4.7c; l_)f = 0.56) lub w dwóch (rys. 4.7d; l_y 6/3) punktach pośrednich. Wtedy odpowiedniej redukcji ulegają momenty zginające M,_f (por. rys. 4.7a z rys. 4.7b). Z analizy rys. 4.7 wynika, że zastosowanie pojedynczego ściągu powoduje czterokrotne zmniejszenie wartości momentu zginającego M_tJ w stosunku do wartości tego momentu przed dodatkowym podparciem płatwi, gdyż

W przypadku podwójnych podwieszeń nastąpi ponadjedenastokrotne zmniejszenie wartości momentów zginających, co można zapisać wzorem

(4.8)

Reakcje dodatkowych podpór płatwi przenoszą się na rygle dachowe za pośrednictwem ściągów ukośnych w polach przy kalenicy. Ściągi te należy obliczać