Ryc. 2.20 Ułożenie prowadnicy wierteł. Wszystkie tuleje powinny stykać się z kością. Arrangement of the drill-guide. Ali drill sockets touch the bonę.
lujące ponownie wkłada się w brzeżne otwory w kości. Pręty ryglujące pozbawione wygięcia umożliwiają zdjęcie prowadnicy bez ich wyjmowania. Pręty tkwiące w brzeżnych otworach w kości ułatwiają odszukiwanie kanałów, przytrzymują tkanki miękkie na końcu rany, wyznaczają płaszczyznę zespolenia i ułatwiają prowadzenie gwintownika oraz wprowadzanie śrubowkrę-tów.
Ściany kanałów nacina się odpowiednim gwintownikiem (ryc. 2.22). Gwintownik ręczny obraca się dwoma palcami pilnie uważając, aby instrument leżał w płaszczyźnie i był do nich równoległy. Używając gwintownika automatycznego należy przedtem ustalić grubość kości i nastawić ogranicznik głębokości. Po zmierzeniu głębokości kanałów ustala się długość potrzeb-
Ryc. 2.21 Prowadnicę unieruchamia się prętami wprowadzonymi do kości przez tuleje brzeżne.
Drill-guide tool is attached to the bonę with the aid of fixing bolts, passing outer sockets.
Ryc. 2.22 Nacinanie kanałów gwintownikiem. Pręty ryglujące wyznaczają płaszczyznę zespolenia.
Tapping of the bonę holes. Osteosynthesis piane is marked by the fbcing bolts.
nych śrubowkrętów. W zespoleniach przykostnych śrubowkręty powinny być dłuzsze od średnicy kości o 4-6 mm, w zespoleniach podskórnych i zewnętrznych o 20 35 mm.
Śrubowkręty wprowadza się przez obie warstwy korowe kości (ryc. 2.23). Ich talerzyki oporowe należy spoziomować i ustawić w równej linii. Przy istniejącym wygięciu kości odległość między powierzchnią odłamów a talerzykami może być oczywiście różna, ale przestrzeganie zasady równej Unii i poziomu
Ryc. 2.23 Wprowadzanie śrubowkrętów. Śrubowkręty brzeżne wkręca się po usunięciu prętów ryglujących.
Insertion of the platform screws; outer screws replace fixing bolts.
45