313
§ 1. Pojęcia podstawowe
tzn. wpada do kuli otwartej o promieniu r i środku w punkcie M0, natomiast warunek (8) ma ten sens, że jakąkolwiek wybierzemy liczbę <S>0, wspomniany punkt spełnia — znowu dla dostatecznie dużego k — nierówności
ai[<5, I^-Oulcó,
tzn. jest zawarty w prostopadłościanie otwartym
(at-ó, Ui + <5; ... ; a„-d, a„ + 5) o środku w tym samym punkcie.
Niech teraz punkt M0(alta2, ...,a„) będzie punktem skupienia pewnego zbioru M w przestrzeni n-wymiarowej. Wówczas z można zawsze wybrać ciąg {Mk} punktów różnych od M0, który jest zbieżny do M0 jako do punktu granicznego.
Rozpatrzmy dla dowodu ciąg {rk} o wyrazach dodatnich, dążący do 0. Na mocy definicji punktu skupienia [163] w każdym kulistym otoczeniu punktu M0 o promieniu rk istnieje różny od M0 punkt Mk zbioru J(. Ciąg {Mk} jest oczywiście szukanym ciągiem.
Teraz można sformułować następujący warunek konieczny i dostateczny na to, by zachodziła równość (6) (lub (6*)):
Jeśli wybrać z Jt ciąg {Mk} punktów różnych od M0 zbieżny do M0, to ciąg liczbowy {f(Mk)} utworzony przez odpowiednie wartości funkcji będzie zawsze zbieżny do A.
Konieczność. Załóżmy, że zachodzi (6*) i że do zadanej liczby £>0 znaleziono odpowiadającą jej liczbę r>0 zgodnie z definicją z poprzedniego ustępu. Jeśli ciąg punktów {Mk} jest zbieżny do M0, to dla dostatecznie dużych k jest
M0Mk<r,
a to pociąga za sobą nierówność
\f(Mk)-A\<e,
skąd wynika, że f(Mk)^A.
Dostateczność. Załóżmy teraz, że powyższy warunek jest spełniony. Aby udowodnić, że zachodzi równość (6*) zgodnie z definicją z poprzedniego ustępu, przypuśćmy, że jest przeciwnie niż orzeka ta definicja. Wówczas dla pewnej liczby e>0 nie istnieje już odpowiednie r, tzn. jakąkolwiek liczbę r>0 weźmiemy, istnieje zawsze w J( taki punkt M' różny od M0, że jednocześnie jest
M0M'<r , ale \f(M')-A\^e.
Biorąc ciąg dodatnich rk~*0, będziemy brali jako r kolejne liczby rk. Dla każdego rk istnieje na mocy powyższego swój punkt Mk różny od M0, dla którego jest
M0Mk<rk, ale \f(Mi) — A\'^E.
Zbudowany w ten sposób ciąg punktów [Mk} jest zbieżny do M0, a jednocześnie ciąg liczbowy {/(Mk)} nie dąży do granicy A wbrew warunkowi. Sprzeczność ta dowodzi słuszności naszego twierdzenia.