03 (30)

W dużym uproszczeniu, w nieskończenie krótkiej chwili czasu można potraktować magnes na wirniku jako przyciągany przez elektromagnes stojana. Im większy prąd w cewce elektromagnesu, tym większa siła przyciągająca magnes, a więc tym większy moment obrotowy silnika.

Rys. 1.2. Rozłożenie wektora prądu stojana Is na składowe układu ot|3 i dq

Składowa lsq jest proporcjonalna do momentu elektromagnetycznego silnika, a składowa Isd oddziaływuje na wypadkowy strumień magnetyczny wirnika.

Kąt 6 pomiędzy wektorem prądu stojana a wektorem strumienia jest nazywany kątem obciążenia. Od jego wartości zależy wielkość momentu który rozwija silnik - im większy kat 6 tym większa składowa lsq i tym samym silnik wytwarza większy moment przy danym prądzie stojana. Podczas biegu jałowego kat obciążenia 6=0. Układ współrzędnych dq wiruje z prędkością kątową oj względem nieruchomego układu współrzędnych ap związanego ze stojanem. Kat £ jest kątem położenia wirnika w układzie współrzędnych ap. Strumień w silniku pochodzi od magnesów trwałych umieszczonych na wirniku, na który oddziałuje prąd stojana. Oddziaływanie wektora prądu stojana może mieć charakter domagnesowujacy lub

-3-