483
§ 2. Prosta styczna i płaszczyzna styczna
zależnie od tego czy t<t0, czy t>t0. Tym samym w punkcie (x0. y<>) schodzą sif dwie gałęzie krzywej odpowiadające wartościom t<t0 i t>t0. Mają ohe wspólną styczną poziomą lub pochyłą i są obie położone w prawo od prostej pionowej x=x0. Innymi słowy krzywa ma tutaj punkt zwrotu (rys. 139). Jest to główny przypadek punktu osobliwego dla krzywej danej równaniami parametrycznymi.
Łatwo jest pójść nieco dalej w tych badaniach, aby stwierdzić jakiego rodzaju jest ten punkt zwrotu. W tym celu wprowadzimy pochodne trzeciego rzędu i przyrosty x—x0 oraz y—y0 napiszemy w postaci
x-x0=\x'ó{t-10)2+1(xó''+a*)(t-*0)3 »
y-y0=i y'ó(t -10)2+i (/<,"+fi*) (* -10)3,
gdzie a* i fi* również dążą do zera, gdy t-*t0.
Obliczmy korzystając z równania (19) rzędną Y punktu stycznej o odciętej x. Otrzy-mamy
Y — yo~~y, (x-x0)=iy'ó(t-t0)2+i • ~7, (xo'+a*)(t-t0)3 .
X0 x0
Utwórzmy teraz różnicę rzędnych Y i y odpowiadających tej samej odciętej x.
to)3
i {*o’yo-*oyo', A,.
przez y* oznaczyliśmy znowu pewną wielkość nieskończenie małą przy t-*t0.
Teraz jest jasne, że gdy x'o”yo—x'0'y'o"^0 (a tak jest zazwyczaj), różnica Y—y ma inny znak dla t<t0 niż dla t>t0, to znaczy ma różne znaki dla obu gałęzi krzywej, które stykają się w punkcie (x0,y0)- Oczywiście jest to słuszne tylko dla wartości t dostatecznie bliskich t0. Gałęzie krzywej są położone po różnych stronach stycznej i badany punkt jest punktem zwrotu pierwszego rodzaju.
Przykłady takich punktów osobliwych spotykaliśmy niejednokrotnie; cykloida, epicy-kloida i hipocykloida, ewolwenta koła — wszystkie te krzywe mają punkty zwrotu właśnie tego rodzaju (rys. 118-121 na str. 453-456).
Może się okazać w wyjątkowym wypadku, że Xo'y'ó—x'0'y’0''=0. Wówczas rozwinięcie różnicy Y—y według potęg t—t0 zaczyna się od czwartej lub wyższej potęgi tego dwumianu. Jeżeli potęga jest parzysta, to badany punkt osobliwy jest punktem zwrotu drugiego rodzaju.
238. Obwiednia rodziny krzywych. Jeżeli dwie krzywe mają wspólny punkt M0 i w tym punkcie wspólną styczną, to mówimy, że krzywe te są styczne w punkcie M0. Paragraf ten jest poświęcony pewnym zagadnieniom związanym ze stycznością krzywych płaskich.
31*